Jeugdwerk 1884-1892

[p. 48]

Sonnetten.
Iaant.

Ik was een kind en aan het Leven stelde
Ik hòoge eischen, daar ik vast geloofde
Dat iedre morgen nièuwe vreugd beloofde,
En dat nieuw Leven - nieuw Genot voorspelde.

Ik wist nog niet, hòe bang soms 't Mensch-zijn kwelde
Hoe ièder uur een zoeten waan ontroofde;
Geen toekomst-angst, geen angst-herinner'n doofde
Den blijden Levenslust, die in mij zwelde.

Zoo ging ik. Zalig-droomend in mijn denken
Aan 't zoete, dat mij ieder uur zou schenken,
Aan 't schoone, dat ik wenschen mocht en hopen

Van 't Leven, dat mij lieflijk tegenlachte. -
Zòo zeker was ik, dat Geluk mij wachtte,
Als stonden Eden's poorten voor mij open.