Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

(1948)–A. Roland Holst– rechtenstatus



[pagina 182]
In Memoriam P.v.E. Voor zijne Moeder Wat weten wij van nu tot aan dit sterven dan dat de bloemen welken in de gaarde - dan dat we elkander in de donkere aarde neerleggen, eenzaam - en weer verder zwerven? Wat weten wij dan dat hij witte bloemen gevraagd heeft toen hij wit en stil ging worden - omdat de rozen van zijn bloed verdorden? omdat geen stem zijn vrede meer kon noemen? O, vreemd vermoeden, dit: te zijn vergeten het wonder dat zijn sterven kwam behoeden - wat weten wij dan dat ons schoonst vermoeden schoon is omdat wij nimmer kunnen weten. En is dit verward zien, en dit gebroken tumult van stemmen in het luide, leege, iets bij het lied waarvan zijn lippen zwegen? iets bij het licht waarvoor zijn oogen loken? En toen de lelie van zijn witte zwijgen door stilte's handen is omhoog genomen, wisten wij hem voorbij ons verste droomen voorgoed, en hoog boven ons duister zwijgen. Achter zijn rusten stond het venster open naar stille dennen en een ijlen hemel, en er was geen geluid meer, geen gewemel van kleuren, en geen leed meer, en geen hopen -
[pagina 183]
Neen, niets meer dan zijn stilte waar wij zwegen en hand in hand naar de ijle hemel zagen, tot wij nog eenmaal uit het licht der dagen ons naar de schemer van zijn stilte negen.