Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 160]

X

Dien dag kwam weer die droom waardoor de beide
zusters Verlangen en Herdenken dwaalden
langzaam en neigend, wijl zij van de tijden
toen elk verlaten ging elkaar verhaalden.

Zij gingen heen... ik heb mijn hoofd geheven...
ik hoorde een vogel ergens aarzlend zingen
een ijl verlangen... ik vermoedde een zweven
ergens, nog ver, van warme naderingen...

En toen - een klank - een geur? - ik heb geweten:
‘de lente komt, hand in hand met het leven!’
een snelle scheur is door mijn hart gereten,
gereten door mijn sluier van het leven.

Naakt wankelde ik van mateloos begeeren
en de angst van liefde en vreugd te moeten derven...
ik viel tegen de zwijgende aarde neer en
ik weende omdat ik eens zal moeten sterven.

Nooit heeft het hartsverlangen zoo de zware
pijn van te felle zaligheid geleden...
Toen daalde met den avond een bedaren
over mij neer, - ik ging en dronk uw vrede

o, Gij, die de aandacht zijt van mijn beminnen,
en met uw vrede dronk ik een mild hopen
naar alle weelden, die ik nu ga winnen
en naar de landen waar ik nu ga loopen,

en uit uw vrede geef 'k U deze zangen -
de laatsten - want nu voel ik heller droomen -
nu gaan de dagen komen als verlangen
vuur wordt en lust, nu gaan de dagen komen

[p. 161]

 

als ik door 't bloeiend opengaan der landen

 

vergeefs en zalig dool om U te vinden,

 

waar Gij uit de eigen hooggeheven handen

 

neersneeuwt de bloemen die mijn oog verblinden.