Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 154]

VI

Uw zuster, zij, die ik de Schemering noem
en die ik liefheb; - troostte zij mij niet
eens toen ik zwak was? zong ik niet haar roem
eens in het eigen weemoed zingend lied?

Maar nu ik die verloor, en luistrend leun
tegen de steilte van den tijd, en hoor
in 't donker diep der eeuwen zeegedreun
zingen wat de aard eens zong en lang verloor,

is zij mij meer geworden dan een vrouw,
die troost en die een kind uit meêlij kust;
haar liefde werd mijn wonder en mijn trouw
geheim van wijsheid en mijn dal van rust...

en mijn bedwelming, die zij om mij wond
wanneer zij mijmrend naar mij zag, en naar
mijn mond haar langzaam openende mond
neeg in de breede schaduw van heur haar.