Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 105]

[Er is een vrede die uit leed geboren]

Er is een vrede die uit leed geboren
in 't oog van vreugde als traan van teerheid beeft,
of als een zachte glimlach glanzend zweeft
over 't gelaat dat vreugden heeft verloren.

Maar nimmer zal die vrede 't leven schoren
dat, schuw voor 't eigen hart, in luidheid leeft;
slechts wie de moed van eigen lijden heeft
wordt tot de zaligheid dier vreê verkoren.

En als gij eens uw stil gelaat zult heffen
naar dat nieuw licht boven verleden's graf,
roep dan mijn naam. - Ik zal uw roepen beiden.

O, dan zal ik, ontroerd èn trotsch, beseffen
dat ik mijn volste jeugd in liefde gaf
aan 't hart dat grooter was dan liefde's lijden.