Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 62]

Waanzin

Aan wereld's rand, ver voorbij dag en nacht,
waar eindloos zwijgen dit aardsch leven smaadt
als noodeloos, voor Chaos' spalking, staat
Waanzin, hoog, en beweegt zich niet, en wacht.

Voor hem hangt het heelal, ten doem gebracht
van deze starheid toen eens heel zijn staat,
duizlend naar Chaos, plots door schrik en haat
voor die afgrijslijke ingang werd ontkracht.

Hij staat. Zijn woeste wrokken is verstard;
maar nooit tot rust, noch tot het koude wapen,
dat wanhoop smeedt van pijnontwrongen hoon.

Want, ingegroeid, weegt als eentonige smart,
brandend de breede moeheid van zijn slapen,
gedachte's onverbiddelijke kroon.