Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 55]

De Zon

Waar zich het sidd'rend Oosten wijd ontvouwt
bij dagebrand, steeg fel van ruimtehonger
de zon, laaiend de luchten lichter, jonger,
en sloeg de velden in zijn roem van goud.

De nacht, en al wat donker stil en oud
geweest was, vluchtte in 't West; een vogel drong er
juichend uit duistre kim, en hooger zong er
zijn schal de zon toe, sprenk'lend klankengoud.

O, eeuwig oog, dat de eenheid kan ontwaren
der aarde in 't leed van slaapdoorweven duur,
en heel der zee, en koelt zijn blakend vuur
in 't lange slaan der wentelende baren -

o, kon 'k hoog boven 't wolkdoorschuimde waaien
smart en geluk in één vuur samenlaaien -