Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 54]

De Vrijheid

De nacht heeft al zijn wanden neergevouwen,
der aarde landen liggen zilvernaakt.
't Is in die uren dat een toekomst waakt
die menschen één met liefde wil aanschouwen.

Zij staat boven al der menschen gebouwen,
soms beeft een ster, licht door heur haar geraakt
als 't hooge luchtenadem medemaakt
en maanlichtdroppen aan haar handen dauwen.

Nu ben ik door de stille straat gegaan;
de huizen stonden vol met spraakloos lijden
en gouden sterren zagen 't zwijgend aan.

Toen 't laatste huis; nu eindelijk het wijde,
stil zilver onder haar verheven staan,
haar leedvol wachten boven 't gaan der tijden.