Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 49]

Vereffening

Gij, maan aan nachtenhemel van verleden,
bron en blank doel van ijlste mijmering,
ik zie uw zuiver beeld als toovering
in de opgehouden spiegel van mijn heden.

In liefde's uur kan 't leven zich verbreeden
en vloeien buiten elken vasten kring,
tot twijfel, waan en al wat de enkeling
deed lijden, effent in haar wijde vrede.

Vormen vervagen, vlammenleven dooft;
alleen blijft, lampe-zacht, uw beelt'nis branden.

En wijl mijn ziel uw verre goedheid looft
verliezen droef- en zalig-zijn hun wanden,

en is 't als deinen weer uw koele handen
op avonddonker naar mijn wachtend hoofd.