Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 38]

Najaarsnacht

De najaarsnacht was wijd en koel en klaar,
en elk geluid dat uit de aarde geboren
naar boven klonk, ging in de ruimt' verloren,
en vloeide onder het roerloos stergestaar
zich langzaam uit in zee van stilte, waar
de maan dreef, licht in schijf van ijs bevroren,
boven het dorpje in heuv'len, dat zijn toren
hief in den ruimen nacht, een weinig maar.

Toen kwam van ver een wolk zacht aangedreven,
en 't leek of in de diepe rust van 't leven
een wazigzilveren onwerklijkheid
kwam vloeien - schijnen bleef voor korten tijd -
en weer verdween; op aard had niets bewogen;
de maan dreef verder over heuvelbogen.