Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 37]

Vervreemd

Twee menschen loopen zwijgend door een woud
in laten herfst, nog enk'le bruine blaren
dwarrelen langzaam neer in 't droeve staren
der naaktgelaten boomen; even houdt
de man een blad, dat hij toen 't aan kwam waren
zoo zonder denken greep, langzaam ontvouwt
boven haar hoofd hij dan zijn hand, en koud
omvangt de lucht het blad dat weer gaat waren -

doch even slechts, want in de zware pracht
van 't haar der vrouw die zwijgend hem beg'leidt,
daalt het zacht neer terwijl zij verder schrijdt.

En als wat later wind heur haar doorwoelt
en 't blad weer daalt naar waar het de aarde wacht,
ziet hij haar aan, maar zij heeft niets gevoeld.