Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 25]

V

Wijd-lichte ruimt' die in één punt besloten
slechts in dat punt zichzelve gansch doorleeft,
daar het alle enkelheden samenweeft
tot het alevenwichtig zelfvergrooten,

nu voel ik hoe diep in mijn wezen streeft
de roerloos evenwicht'ge drang der groote
onevenwichtigheên, tot dát gesloten
wat mij beheerscht, en mij tot heerscher heeft.

En dit beseffen is in het wijde Al
de grootste en eenzaamste aller enkelmachten,
en - grootste zijnde - vindt geen tegentrachten.

Er beeft door 't evenwichtig spannen al
het eerst bewegen van die ik-gedachte
nu in mijn hoogmoed wank'len gaat mijn val.