Met twee maten

Spaanse gitarist

De gouden handen dansen om de snaren
en voeren op een carnaval van klanken
den kleinen schrijn van welvend hout en ranke
lichtlijnen naar de scheemring der altaren.

Stemmen in droom zingen de oude maren
van dood en leven, 't rode bloed in blanke
vazen, en pracht en ondergang van spranken
grootheid in rook en suizlende gevaren.

Tot het geluid, de voorhoofden aanrakend,
vlucht, maar niet sterft. En van een koningstent
den voorhang sluit voor koude, nu genakend.

Dan slaat hij de ogen op, of hij gewend
naar 't zonlicht insliep en, bij nacht ontwakend,
de wereld aanziet en haar niet herkent.