Met twee maten

[p. 210]

Bertus Aafjes

Naar de natuur

De hete dag is in de nacht geblust;
Nog gloeit mijn ziel rood in het donker voort.
Ik ben gelijk een smidse verontrust,
Mijn hartslag hamert en mijn aandacht boort;

Mijn ogen zijn vol weerschijn en vol gloed,
Mijn liefde arbeidt in een zuil van vuur,
En langzaam uit mijn hunkerend gemoed
Onthult uw beeltnis zich naar de natuur.

Uw voorhoofd rein en hoog en marmerblank,
Uw schoot en lendenen gevuld en rank,
Uw borsten als gesierde korven fruit,
Uw dijen als de ingang van een kerk,
Uw knieën als van Amazonen sterk,
Uw voeten welig en ten voeten uit.