Gedichten. Deel 2

[p. 27]

Twee vorsten voeren veete.

Twee vorsten voeren veete,
twee legers voeren strijd,
twee volkeren moeten lijden
om hunner vorsten nijd.

Maar 't schijnt vorst A is heden
blijmoedig opgestaan:
daar zal een looze staatsman
van vrede spreken gaan.

Doch over beide landen,
blijft de oppervorst de Dood,
zijn drij trawanten jagen:
Krijg, Pest en Hongersnood.

En beide volkeren zuchten
met overreden borst,
doch vieren elke zege
van vader ‘God den Vorst’.

Intusschen brengt een staatsman
tractaten welbezind,
doch 't komt nog op geen vrede uit,
vorst B is slecht gezind.

1878.