Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
AuteursrechtvrijManus manum lavat.DE Huwelijcke-staets hoedanicheyts nature
Verburgen heylheyt in zijn eyghen wezen heeft,
Doch d'heylheyt gants bestaet na dat de mensche leeft,
Verandering wy zien in d'een oft d'ander uure,
Zomtijts verheughings tijt en na der hand weer stuure,
Vermits de mensche op de tydens vlercken sweeft,
Na 't gun de schichticheyden van gevalle gheeft,
Die in heur wezen heeft veranderlijcke kuuren,
De man die viert de vrou, en stoot zich aen gheen stroo,
De vrou ontziet de man en kan het swaerst' verschonen,
Want duurende misnoeghingh hebben zy zeer no,
Waer over yder pooght de liefdens kracht te tonen,
Zo dat de swaerdste vlaghen nimmer hunliens scheyd,
Want d'een hand d'ander wascht en blyven schoone beyd.
|
|