Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 400]
| |
Pedetentim.De schicht'ge haesticheyt yets goets zeer zelden wrochte
Door 't reuckeloos bestaen, waer over datmen vindt
Hoe dat de haesticheyt de redenen verblindt,
't Geen onbedachtzaemheyt in onze hers'nen brochte,
Ia aende haesticheyt het onluck zich verknochte
Want haesticheyt door haest zich groffelijck verzint,
Vermits dat haest de blind-hockx dwael voor d'oogen bindt,
Waer reen-beradingh noyt zich zelven wel bedochte.
Wy zien dat wie op't ys gewis en vast wil staen,
En mits de slibber grond zyn treden niet wil missen,
Die moet voorzichtich, en voor al niet haestich gaen,
Want door de haesticheyt hy licht'lijck uyt zoud' glissen,
Daer over zijt voorzichtich in't gun ghy bestaet,
En niet te haestich, want de haesticheyt is quaet.
|
|