Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 356]

XXXI.

Sapiens dominabitur astris.

HEt Hemelsche verwulfzel met de tintel-schichten

Des flick'rende ghestert, en 't stadighe gheswey

Der sterre-schools ghesweef in matelycke rey,

De wonderlijcke dinghen, wonders voor 't ghezichte,
Waer 't ongeoeffende vernufte voor moet swichten,

Vermits d'onkunne vande sterrens loops gheley,

Noch grond-verstandt des axze vande Polen bey,

Noch vande Maenens gangh, noch vande Sonnens lichte,

Waer 't ledighe gezint, verzuymich niet na pooght,

Om na d'uytwendicheyt daer oordeel van te geven:

Verdwaelende in 't aerds, niet styghend' nae de hooght,

Waer over zy bedompt en zonder kennis leven:

Wyl den leergier'gaert tracht, zo veel als kan gheschien,

Te dregghen nae 't gheheym van 't wonder dat wy zien.