Eglentiers poëtens borst-weringh

XXIV.

Consequitur quodconque petit.

DE deughdzamen die na de deughd door deugds liefd trachten,

Met naerstelijck beyv'ren om te treffen 't gheen

Waer toe hun neyghingh en begeerte streckt alleen,

Met zorrichfuld'ghe graeght na 't uyterst' hunnens machten,
Mits zy de deughden boven alles waerdich achten:

De zulcken kryghen wis, waer vroedich zy na streen,

Door buyghzaemlijck verzoeck, ootmoedige ghebeen

Aen Gode, mits hy weet de borne huns ghedachten,

En waer de wille is de macht God oock verleent,

Waer over dat deughd-volghers alles oock verkryghen,

Mits God de bidders beden nimmermeer beneent,

Hoe hoogh (als 't streckt tot goed) dat hunliens neyging stygen.

Ghelijck Dianens pijl's oogs doeling immer won,

Vermits heur wisse mick in't minst niet missen kon.