Eglentiers poëtens borst-weringh

LXVIII.

Mors est disiunctio Amoris.
De doodt scheydt liefd alleen.

TWee Lievers die de liefde griffich heeft verbonden,

Hert-streng'len zo te zaem dat geen toeval die scheyt,

Heur vreugd is zijn vermaeck, zijn quetzing heure wonden,

Mits 't hert van d'een in d'anders hert begraven leyt.

De liefde is gheen liefd, maer naemloos moet liefd swerven,
Ten zy de liefd niet eyndicht voor dat lievers sterven.