Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 330]

LII.

Nescio quo me vertam.
De Liefde is blindt.

HEt lieve lockend' oogh, het minnelyck ghegluur,
De k'rael bedoude lipp', de kaeckxkens lieve daelen,

't Volmaeckte schepsel door de ryckheyt van natuur,

Doet my door schoonheyts keur in rechte keur verdwaelen.

Ha Ideaensche Herder! leert my kiezen wis,

Want, laçy, myn verstandt onwis in 't oordeel is.