De Nederlandsche Tyrtaeus. Liederen voor de verdedigers des vaderlands. Deel 1

(1830)–C.P.E. Robidé van der Aa– rechtenstatus



[pagina 7]
Nieuw Wilhelmus-lied. Wijze: Wilhelmus van Nassouwen. Wilhelmus van Nassouwen! Was onder 't grievendst leed, Dat ooit hen mogt benaauwen, Der Vadren leus en kreet; Wat oorlog hen deed lijen, Wat muitzucht dorst bestaan, Men zag aan 't hoofd der reijen Een telg van Nassouw staan. Zou ons de moed ontzinken Nu weêr het oproer woedt, Nu wij het staal zien blinken, Dat dorst naar Hollands bloed; Nu België verwaten Zich in haar naaktheid toont, En 't schuim der onderzaten Den eedlen Willem hoont.
[pagina 8]
De band is losgereten, Die Bat en Belg verbond. - Wee die 't zich dorst vermeten En heilige eeden schond! Oud-Neêrlands dappre telgen Verachten 't wuft gebroed: Zij toonen, lage Belgen! U hunne trouw en moed. Wilhelmus van Nassouwen! Gij blijft, wat ons verbeid', De burg van ons vertrouwen, De star, die ons geleidt. Wij achten geen gevaren, Wij duchten geen verraad, Zoo lang ge aan 't hoofd der scharen Van 't oude Neêrland staat.