De geestelijke goudschaele
(1683)–Hendrik Rintjes–
AuteursrechtvrijZijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen
[pagina 189]
| |
Stemme: Als ‘t begintTraghe slappe handen,Ga naar margenoot+
Ende losse Knien,
Die men in veel Landen,
Menichmael mach sien:
Maer als des Heeren knechten // vroet,
Men die weder rechten // moet,
Op dat men niet en sneeft,
En struyckelinghe heeftGa naar margenoot+
2. Luy noch slaperich wesen,
En is geenen raet,
Maer het wordt seer mispresen,
Doende sulcke daet,
Die also bevonden // wert,
Slaperich in zonden // teer,Ga naar margenoot+
Voor die hier niet en waeckt,Ga naar margenoot+
Des Heeren straffe naeckt,Ga naar margenoot+
3. Wy vinden van Vijf Maechden,Ga naar margenoot+
En die waren Dwaes,
Die Godt niet en behaechden,
Door ‘t slaperich solaes,
Quaemen met ydel vaten // daer,
Waer deure sy vergaten // haer,
Van te komen in,
‘t Was niet des Bruydegoms sin.
3. Hieromme laet ons waken,Ga naar margenoot+
En nuchteren staen,Ga naar margenoot+
Dat wy in allen saken,Ga naar margenoot+
Als Wijse Maechden gaen,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 190]
| |
Sy waren met Lampen cierigh // fijn,
Die hier nu so vyerich // zijn,
In desen laetsten tijdt,
Werden oock so verblijdt.
5. Sy waren inghelaten,
Ga naar margenoot+In die schoone Stadt,
Ga naar margenoot+Daer Gouden zijn de Straten,
Noyt kostelijcker Padt,
Dat gheen licht ghebreken // sal,
Seer cierlijck gheleken // al,
By Peerlen ende Gout,
Verciert seer menighfout.
6. Om komen in dit Rijcke,
Ga naar margenoot+Moet men gheweldt doen,
En verwinnen Publijcke,
Al sijn Vyanden koen,
Ga naar margenoot+Hoe vleesch en Bloet hier teghem // strijdt,
Ga naar margenoot+Schouwen moet men sijn weghen // wijdt,
Ga naar margenoot+Ende door d’Enghen padt
Ga naar margenoot+Trecken nae Zyons Stadt.
7. Wat doet hier menigh pijne,
Om ‘t Rijck dat vergaet,
En soeckt rijcke te zijne,
Door des Voleeschs kloecke daet,
Oft so waer ons labueren // al,
Om dat eeuwigh ghedueren // sal,
Wat souyde door sulck licht
Menigh worden ghestight.
8. Maer ick vreese al mede,
(So ervarentheyt leert)
Ga naar margenoot+Dat ‘t licht in duysterhede,
By sommighe verkeert,
Die hebben onversweghen // suyr,
Ga naar margenoot+Een wortele verkreghen // suyr,
| |
[pagina 191]
| |
Waer door (so daet bewijst)
Een verwerringe rijst.
Pause.
9. Daer uyt (magh men wel dincken)
‘t Goede voornemen faelt
Wiens ghemoet begint sincken,
Dat vyerigh was door-straelt,
Iae die door des Gheests laven // soet,Ga naar margenoot+
Ghesmaeckt hadde Gods gaven // goet,
‘t Komt wel dat hy ‘t verliest,
Ende wat anders kiest.
10. Dan willen sy ‘t bedecken
Met een kranck Vijghe-bladt,Ga naar margenoot+
En vele vuyle vlecken,
Met eenen verbloemen wat,
‘t Schijt dat sy sonder sneven // net,
Noch anders willen leven // bet,
Door eenen valschen vont,
Al op een ander gront.
11. Den grondt (door Godts ghenade)Ga naar margenoot+
Is van Paulo gheleyt,
Elck wachte hem voor schade,
In ‘t Timmerens arbeyt,
Dat ‘t werck tot gheenen stonden // vry,
Hout, hoy, noch stoppels vonden // zy,Ga naar margenoot+
‘t Welck met swaer dangier,
Verbrant sal zijn in ‘t vyer.
12. Hieromme wilt niet slapen,Ga naar margenoot+
Want Sathan niet en viert,Ga naar margenoot+
Maer als trouwe slacht-SchapenGa naar margenoot+
U wijs-Maeghdigh verciert,Ga naar margenoot+
Dat u naemaels des Heeren // daghGa naar margenoot+
Niet brenghen in ‘t verseeren // mach,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 192]
| |
Ga naar margenoot+Waeckt dan ende bidt,
Ga naar margenoot+Op dat ghy ‘t al besit.
14. De knecht die ‘s Heeren komste,
Ga naar margenoot+Niet en heeft verwacht,
Ga naar margenoot+Wert (eylaes) met d’onvromste
In den af-grondt versmacht,
Waer deure hy moet een fijne // leedt,
Ende lach in ‘s doodts pijne // wreedt
Dit is alsoo gheschiet,
Om dat hy waeckte niet.
15. Hierom zijt in de wachte,
Ga naar margenoot+T’allen tijden bereedt,
Ga naar margenoot+By daghe en by nachte
Verciert met ‘t Bruylofts kleedt,
Op dat ghy dan hooren // meucht,
Ga naar margenoot+Komt gy wilt orbooren // vreucht,
In mijns Vaders throon,
Voor u bereydt seer schoon.
16. Die dit Liedeken stelde,
Is menighmael beswaert,
Den slaep hem oock wel quelde,
Ga naar margenoot+Want het is des vleeschs aert:
Ga naar margenoot+Biddet tot Godt ghestadelijck,
Ga naar margenoot+Dat hy hem helpt ghenadelijck,
Ga naar margenoot+In al dat hy begint,
Ga naar margenoot+Der zonden slaep verwint.
|
|