Stichtelijk sang-prieel, belommerd met het Hooge lied Salomons, ende andere heilige gesangen

[p. 141]

De XLVste psalm.

(1) EEN ONDERWIJSINGE, EEN LIED DER LIEVDEN: VOOR DEN OPPER-SANG-MEESTER, ONDER DE KINDEREN VAN KORAH, OP SCHOSCHANNIM.

Sang: Esprit qui fais mouvoir mes---

MIjn overkoo-------- kend' hert dat bobbelt op, mijn a-
a'--ren Die hup--pelen van vreugd; ik sing een deftig, lied Van't Puik der ko-

[p. 142]

 

ningen; mijn tong wil lov-re'en gad'--ren, Veel snelder, als een pen geswinde

 

lett'ren schiet.

⁽²⁾ Mijn overkookend' hert dat bobbelt op, mijn ad'ren

Die huppelen van vreugd; ik sing een deftig lied

Van 't Puik der koningen, mijn tong wil lov-re'en gad'ren

Veel snelder, als een pen geswinde lett'ren schiet.

⁽³⁾ Gi sijt veel schoonder, als der menschen schoonste soonen,

O Vorst! genaad is in uw' lippen uitgestort;

(2) Mijn herte geevt (of bobbelt siedende) een goede reden op; Ik segge mijne gedichten uit van eenen Koning; mijne tonge is eene penne eens veerdigen schrijvers.

(3) Gi sijt veel schoonder dan de menschen kinderen; genaade is uitgestort in uwe lippen; daarom heeft: God gesegend in eeuwigheid.

[p. 143]

 

Uw' glans verdonkert all' selvs diamante-kroonen;

 

'k Weet, dat g' in eeuwigheid van God gesegend wordt.

 

 

 

⁽⁴⁾ Gord aan (galoose Held!) gord aan uw' dapp're degen,

 

So blinkt uw' majesteit en uwe heerlijkheid.

 

⁽⁵⁾ En rijd voorspoediglijk door 's werrelds woonb're wegen

 

Op 't woord der waarheid, en rechtveerd' sachtmoedigheid.

 

 

 

Uw' rechterhand sal sterk der boosen benden bonsen.

 

⁽⁶⁾ Wat sijn uw' schichten scherp! si sijn als vier'ge gloe'n,

 

Gi schietse, dat s' in 't hert van uw vianden gonsen:

 

Gi, gi sult onder u veel volk'ren vallen doen.

 

 

 

⁽⁷⁾ Uw Koninklijke throon (o God! o groote Koning!)

 

Die waggelt nimmermeer, maar staat in eeuwigheid;

(4) Gord uw' sweerd aan de heupe o! Held! uwe majesteit ende uwe heerlijkheid.

(5) Ende rijd voorspoediglijk [in] uwe heerlijkheid, op het woord der waarheid, ende rechtveerdige sachtmoedigheid: ende uwe rechter-hand sal u vreeselijke dingen leeren.

(6) Uwe pijlen sijn scherp, volken sullen onder u vallen: [si treffen] in 't herte van des Konings vianden.

(7) Uwen throon (o! God!) is eeuwiglijk ende altoos; het scepter uwes Koningrijks is een scepter der rechtmatigheid.

[p. 144]

 

Uw' braave Scepter-stav (een destige vertooning!)

 

Is kost'lijk glinsterend', vol van rechtmatigheid.

 

 

 

⁽⁸⁾ Gi mint gerechtigheid, nooit heeft u recht verdrooten,

 

Al 't boos-doen haat g', al is 't vernist met schoone schijn:

 

U heeft (o God!) uw' God met vreugden-salv begooten

 

Ver boven alle, die uw' meed'genooten sijn.

 

 

 

⁽⁹⁾ Uw' gansch gewaad, dat heel van goud en peerlen schimmert,

 

Dat riekt van cassië, van myrrh', en aloë,

 

Uit praal-palleisen van het gladst' ivoor getimmerd;

 

Wat vreugd! wat staan 'er staag tot uwen dienste ree!

 

 

 

⁽¹⁰⁾ Veel vorsten dochteren sijn onder uw' staat-joff'ren:

 

De Koninginne prijkt aan uwe rechterhand,

 

Bepronkt met edel goud, uit d' onderaardsche koff'ren

 

Van 't brandig Ophir, 't rijk, het schat-uitlevrend' land.

(8) Gi hebt gerechtigheid liev, ende haatet godloosheid: daarom heeft u (o! God!) uwe God gesalvd met vreugden-olie boven uwe medegenooten.

(9) Alle uwe klederen sijn myrrhe, ende aloë, [ende] cassië; uit de elpenbeenen palleisen, van waar si u verblijden.

(10) Dochters van Koningen sijn onder uwe kostelijke [staat dochteren]: de Koninginne staat aan uwe rechterhand, in 't sijnste goud van Ophir.

[p. 145]

 

⁽¹¹⁾ Aanhoort, o! Dochter! hoort, en siet, en neigt uw' ooren;

 

Vergeet vergeet uw' volk en uwes vaders huis.

 

⁽¹²⁾ So sal uw's schoonheids min des Konings hert door booren;

 

Uw' heer is 't, kniel voor hem, maar voor geen vreemd'; sijt kuis.

 

 

 

⁽¹³⁾ Het wijd-beroemde volk; de stoet der maagde-reijen

 

Van 't prachtig Tyrus, dat van rijkdom overvloeijt,

 

Sal voor uw' aangesicht veel staci-givten spreijen,

 

En juichen, dat de lucht van vreugde-galmen gloeijt.

 

 

 

⁽¹⁴⁾ Des Konings Dochter is met kostelijk cieraadje

 

Inwendig opgecierd; haar kleed is goud gestik:

 

⁽¹⁵⁾ Si sal tot u (o Vorst! O Godd'lijk personaadje!)

 

Gaan in borduird' gewaad, en menig peerlen-strik.

 

 

 

Een sleep staat-jofferen, gedost in purper-laaken,

 

Verselt de Koningin;⁽¹⁶⁾ Si sullen, seer verheugd,

(11) Hoort, 0! Dochter! ende siet, ende neigt uwe oore: ende vergeet uw' volk ende uwes vaders huis.

(12) So sal de Koning lust hebben aan uwe schoonheid; dewijle hi Heer is, so buigt u voor hem neder.

(13) Ende de dochter van Tyrus, de rijke onder den volke, sullen uw' aangesichte met geschenk smeeken.

(14) Des Konings Dochter is geheel vereerlijkt inwendig; haare kleedinge is van gouden borduirsel.

(15) In gestikte kleederen sal si tot den Koning geleid worden: De jonge dochteren, [die] achter haar sijn, haar medegesellinnen sullen tot u gebragt worden.

(16) Si sullen geleid worden met alle blijdschap ende verheuginge; si sullen ingaan in des Konings paleis.

[p. 146]

 

In gaan in 't gaaloos plein van 's Konings elpen-daken,

 

Daar 't alles kostel is, vol heerlijkheid en vreugd.

 

 

 

⁽¹⁷⁾ In plaats der vad'ren, sal een reeks sijn uwer soonen,

 

Die g' over 't aard'rijks rond tot vorsten stellen sult.

 

⁽¹⁸⁾ Uw's naams gedachtenis sal ijder eeuw' bewoonen:

 

Voor eeuwig eeuwig blijvt 't volk met uw' lov vervuld.

(17) In plaatse van uwe vaderen, sullen uwe soonen sijn; gi sultse tot vorsten setten over de gansche aarde.

(18) Ik sal uwes naams doen gedenken van elken geslachte tot geslachte: daarom sullen u de volken looven eeuwiglijk ende altoos.