Stichtelijk sang-prieel, belommerd met het Hooge lied Salomons, ende andere heilige gesangen

[p. XXVI]

Ad eundem.

INveniuntur Apes, Animalia sedula latos

Vere novo laetis decoratos floribus hortos,

Undique munitos septo, peragrare volatu

Praecipiti, strictas redolenti melle cavernas
Ut repleant; Ipsis verum si spiret Odorem
Herba venenatum, damnosos atque liquores
Fundat, mox alacres illi valedicere tenant;
Sed gratas repetunt herbas, & flore repletas
Fragranti, semper sudantes roscida mella,
Nec nisi stipati copioso melle recedunt,

[p. XXVII]

 

Quo moesti poterunt Animi juvenumque senumque

 

Mulceri, tristesque suos deponere morbos.

 

Haec si perpetuò solerti mente revolvam;

 

His Apibus minimis jam jam Doctissime Ringers

 

Comparandus cris summo cum jure, quod amplo

 

(Posthabitis nugis ac sesquipedalibus illis

 

Verbis atque jocis, sibi quae futilia fingit

 

Vulgus) permultis edas sudoribus Orbi

 

Humanae Regis Salomonis Mystica menti

 

Dicta, simul longè densis immersa tenebris,

 

Quas naturalis penetranti mentis ocello

 

Vix Homini superare datur; modulamine dulci

 

Mirificis aptata modis, mulcentia blandè

 

Pectora, praegrandi curarum pondere pressa,

 

Ac etiam tumidis ventorum cincta procellis,

 

Quaeque satis nostris sapiunt jucunda palatis,

 

Dulcia pergrato superantia mella sapore.

 

Hicce Libellus enim protrudit Dogmata mille,

 

Quorum Caelesti mentes satientur amore,

[p. XXVIII]

 

Undique perfusae mirâ dulcedine Cantûs,

 

Suavia reddentes commotis murmura Linguis;

 

Discitur hic probitas & Amor, discedere Livor

 

Atque voluptates coguntur? Docte per Orbem

 

Divulgare Liber totum; Te discat, Teque Futura

 

Posteritas habeat. Tibi tandem voveo, Ringers,

 

Sis Scriptis faelix, sis magnus, clarus & ore,

 

Fama tuam celebret Famam, Nomenque perennet.

 

 

 

Amico suo optimo ponebat

 

S. GREYDANUS

 

M.D.S.F.C.