Volledige werken. Deel 3(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Het Krekelmeisje In het najaer riep de blonde, Met haer korfjen aen haer zy, De geheele buert in 't ronde, Nog zoo vrolyk en zoo bly: Vrienden, hebt gy niets van nooden! Krekels smaeklyk en gezond! Warme krekels, versch gezoden, Warme krekels vol en rond! Liefst verkocht zy in het donker. Trots het snerpen van de koû, Aen een ryk gekleeden jonker, Dan aen eene burgervrouw. Immer kuilden heure wangen, En met lachjes om den mond, Riep zy: krekels eerst gevangen! Warme krekels, vol en rond! [pagina 233] [p. 233] Velen, die nooit krekels aten, Vonden 't nu een lekkre spys, En betaelden ze onder 't praten Tot een ongemeenen prys. Hier en ginder werd ze ontboden, Zoo men heur geroep verstond: Warme krekels, versch gezoden, Warme krekels, vol en rond! Nu, in 't najaer sluipt zy henen; Wat toch schort het blonde kind? Met heure oogen naer de steenen, Als bevreesd voor weêr en wind. Zy laet lonk en lokken hangen, Weg is 't lachje van heur mond, En roept met verhaeste gangen: Warme krekels, vol en rond! 1846. Vorige Volgende