Volledige werken. Deel 3
(1884)–Theodoor van Rijswijck–
Auteursrecht onbekend
[pagina 171]
| |
Ach! hoe zwak zyn wy begonnen,
En hoe hachlyk was ons taek,
Die wy op de schoudren namen
Tot behoud der goede zaek?
Ja, het was een reuzenarbeid.
Door een klein en nietig tal
Braven, moedig ondernomen,
En, gelyk de rotsen, pal
Staen in 't barnen der orkanen,
Op den bodem van de zee,
Zoo ook stonden we in het strydperk,
Worstlend tegen spot en wee,
Alles, alles stond ons tegen!
Zelfs het hooge staetsbestuer,
Zag verachtlyk op ons neder,
En voorspelde ons geenen duer.
Doch, met moed en met volharding,
Rees ons eens begonnen werk,
Hoe gering ook by zyn aenvang,
Als een toren naer het zwerk.
Hy die in der Gallen landen,
d'Oorsprong van de Schelde ziet,
Staert op een ondiepe bronwel,
Digt begroeid met ruigte en riet.
Zal hy zeggen dat zy verder,
Waer zy 't land der Vlamen groet,
Zich onoverzienbaer uitspreidt?
Met heur holle golven woedt
En door geen geweld te temmen,
Soms de dammen overspat,
Wyl de grootste zeekasteelen
Dansen op haer klotsend nat? -
Door vele andre kleine beken,
Vaerten, waterval en sloot,
Die zy in haer kronkelgangen
Meêsleept, wordt zy eindlyk groot;
En de landzaet dankt zyn welvaert,
Aen den handel die zy staeft;
En de Duitscher noemt ons broeders,
Daer zy zelfs Germanje laeft.
| |
[pagina 172]
| |
Zoo ook was het met de letteren;
Door standvastigheid en moed,
Groeide daeglyks ons vermogen,
Van een beekje tot een vloed.
Laten wy nu verder poogen,
Dat door onz' verworven magt,
Aen den landaerd nut en vryheid,
Deugd en roem worde aangebragt:
Dat het volk zich eens verheuge,
In de daden van 't voorheen,
Dat ons vaderland eens groot wordt,
Hoe besloten ook en kleen.
Dan zal ons de naneef loven,
Als hy in 't verleden staert,
En de kostelyke vruchten
Eens van onzen arbeid gaert.
Moedig, makkers! voor de toekomst
Van het Vlaemsche Vaderland!
Magtig zullen wy eens worden
Door den trouwen broederband.
1845. |
|