Volledige werken. Deel 3

[p. 166]

De Polka op den Beiaerd.

Zie zoo! dat zyn nog nieuwigheden,

Die ons vertroosten in 't verdriet;

Terwyl wy daeglyks rugwaerds treden,

Speelt onze toren 't Polkalied.

't Is vast opdat de stedelingen,

Verschrikt voor 't naderende kwaed,

Zich toch niet zouden overspringen....

Nu gaen wy achteruit op maet!

't Is fraei van onzen ouden toren,

Dat hy de stad van uer tot uer,

By luiden klokkenklank doet hooren,

Waer wy naer toe gaen op den duer.

En eer de felle stond zal naken

Van d'algemeenen ondergang,

Wil hy ons nog een poos vermaken

Met daverenden Polkazang.

Wy moeten het toch eenmael weten,

Dat alle handel kwynen gaet;

En dat de werkman zonder eten,

Zal liggen sterven op de straet.

Haest gaet men voor de schandwet voozen,

Uit woekerdrift gezet op 't graen

Door een-en-twintig goddeloozen,

En dan is alles naer de maen.

Dan is er vast in dorp en stede

Geluk voor boer noch burger meer;

De vrekken dragen alles mede

En 't land neemt eenen ommekeer.

[p. 167]

 

Zoo lang nog moeten wy polkeren,

 

Dan valt de bodem uit de mand;

 

In Vlaenderen is m'al aen 't creveren,

 

ô Vry, maer hongrig Belgenland!

 

 

 

Er is geen hoop op beetre tyên,

 

De Walen zyn aen 't hoog gebied;

 

Zy hebben harten als kassyen,

 

En luistren naer den Vlaming niet.

 

En, om een opstand nog te wagen,

 

Dat ware al even zeer verkeerd;

 

De laetste heeft ons druk geslagen,

 

En een te fellen dans geleerd.

 

 

 

Laet ons dan maer blymoedig toeven,

 

Of nog eens 't uer van uitkomst slaet;

 

't Geeft toch niets of wy ons bedroeven,

 

Want alles luistert naer de maet.

 

En, doe de klok elk uer ons hooren,

 

Door haer dofringelend geluid,

 

Dat wy by elken steek naer voren

 

Twee stappen zetten achteruit.

16 April 1845.