Volledige werken. Deel 3

Dankzegging aen de weldadigheids-commissie uit het estaminet Het Nachtlicht.

't Nypen van den strengen winter
Bragt een heir ellende meê;
Ziekte, honger, leed en lyden,
Nestelden in dorp en steê.
De arme werkman zat te kwynen,
Want alle arbeid was gestaekt;
Pynelyke lange nachten
Werden troostloos doorgewaekt,
't Kindje vond aen 's moeders borsten,
Haest geen droppel voedsel meer,
En de hopelooze moeder
Zond heur bede naer den Heer,
Om de rampen te verbidden,
Van den fellen hongersnood,
En het geeslen van de koude
Die haer dreigde met den dood.

Ach! hoe vele huisgezinnen
Zaten diep geroerd van ziel,
Bibberend in hunne wooning,
Waer geen strael van troost in viel,

[p. 165]

 

Suffend in elkaer gekrompen,

 

Om den kouden duistren haerd;

 

't Laetste voedsel was verdwenen,

 

Dat zoo zorglyk werd bewaerd;

 

En nog bleef de koude stormen.

 

Zal de schaemele arbeidsman

 

Dan zyn lyden beedlend klagen...?

 

Neen! veel liever sterft hy dan!

 

Neen, dat zal hy nooit verkroppen,

 

Al doet hy zich zelv' geweld,

 

Dat hy zich zou moeten voeden

 

Van gebedeld brood of geld!...

 

 

 

Maer, er zyn steeds brave lieden,

 

Die, van medelydzaemheid

 

Diep doordrongen, tot de redding

 

Van hun broeders zyn bereid:

 

Die by stormen en by vlagen,

 

Zoo by dag als duisternis,

 

't Akeligst verblyf bezoeken

 

Waer gebrek en lyden is;

 

Die zich in een kring verzaemlen,

 

Opgewekt door menschenmin,

 

En bedektlyk redding dragen

 

Aen zoo menig huisgezin. -

 

Dit zyn deugden, waervoor ieder

 

In zyn harte wordt geloond.

 

 

 

Eer zy U, vereende vrienden,

 

Die het eerst hier hebt getoond,

 

Hoe m'in schrikkelyke tyden

 

Van ellenden zonder grens,

 

Toch moet medelydend wezen,

 

Voor zyn schaemlen medemensch.

 

Moge uw voorbeeld volgers vinden,

 

Steek' het andre harten aen;

 

Dan heb ge uw natuergenoten

 

Eenen duerbren dienst gedaen.

10 April 1845.