Volledige werken. Deel 3

Great-Britain, of De nieuwe monster-stoomboot.

Er is thans in England een stoomboot gebouwd,

Waer de British Queen heel kan in dansen;

Zoo als er nooit een aen de zee werd vertrouwd,
Hy lykt aen een sterkte van yzer en hout,

Omsingeld van wallen en schansen.

Zes masten als reuzen versieren zyn dek,

Waer twee duizend matroozen op krielen:

De zee zal als dol by zyn tydig vertrek
De dyken doorbooren langs menigen lek,

Op het schrikkelyk slaen van zyn wielen.

[p. 160]

 

De kolen die hy op een dagreis verbrandt,

 

Kan 't konvooi van den spoorweg niet sleuren.

 

Hy heeft honderd kamers langs iederen kant,

 

Met spiegel en gasbek aen welfsel en wand,

 

En twee honderd negentien deuren.

 

 

 

Men zegt dat hy nooit voor de vaert is in staet,

 

Dat hy vast eens moet barsten of springen;

 

Maer als het met de eerste voyage niet gaet,

 

Dan zal men hem toch wel met voordeel en baet,

 

Aen Belgenland op kunnen dringen.

 

 

 

De British Queen kan toch onttakeld by strand.

 

Hier zoo treurig alleen niet meer blyven!

 

Wanneer zy met twee zyn is 't eens zoo plaisant.

 

En toch 't is een eer voor ons weelderig land,

 

Daer zullen de vreemden van schryven.

 

 

 

Hy kost op zyn minste een miljoentjen of acht,

 

En dat is toch een klein voor ons natie;

 

'k Wed dat Van de Weyer hem 't naeste jaer pacht,

 

En dat hy de Schelde wordt binnengebragt:

 

Voor hem is 't een schoon speculatie.

 

 

 

Men doet slechts een ligting, waar ieder in geeft,

 

Daer handel en nyverheid bloeijen,

 

Dan hebben wy weêr wat dat niemand en heeft,

 

Die zulk acquisitie moetwillig weêrstreeft,

 

Mag zich met geen staetszaken moeijen.

 

 

 

Wat zendt ons de Djek toch al menig present,

 

Wat is ons die natie genegen!

 

Al kost het ons jarelyks honderd percent,

 

Daer worden wy eindelyk eens aen gewend,

 

En Vlaendren vooral kan daer tegen.

 

 

 

Ja, Meester Silvyn is een knap advokaet,

 

Die ons toekomst al schoon kon doorgronden;

 

Die 't heil van het volk naer het zyne verstaet;

 

Daerom was hy met het jaer dertig niet kwaed,

 

Al zond men hem spoedig naer Londen.

[p. 161]

 

Hy zal, als hy later naer België keert,

 

Er wat vetter uitzien als voor dezen;

 

Maer dat hy ons eerst nog wat steamers vereert,

 

En zoo onze welvaert en glorie vermeert,

 

Die al schrikkelyk hoog zyn gerezen.

 

 

 

En als ons de gunst van 't fortuin niet verlaet,

 

En Eloi-de Burdinne mag gelukken;

 

Dan wordt eens ons landje den heilryksten staet,

 

Dan zal er geen ambachtsman meer op de straet,

 

Vooreen stuk van vyf franks willen bukken.

16 Meert 1845.