Volledige werken. Deel 3

[p. 158]

Eloy de Burdinne en de Graenwet.

Zoo zal geen Antichrist de volkeren versagen,

Als die versteende Wael thans 't arme Vlaendren doet;

Zoo poogt men eindelyk het uiterste te wagen,
ô Yselyke tyd! ô onverduerbre plagen,

Die ons den kouden schrik doet rillen door het bloed.

Zoo wordt dan 't harde brood voor 't werkend volk gewonnen,

En met hun zweet betaeld, door zwaren tol belast;

Neen, nooit heeft Alva's list zoo'n tiranny verzonnen,
Nooit heeft de onmenschlykheid der heeren en baronnen

Van 't feodaelsch bewind, het volk zoo bang verrast.

Reeds drukte 't lot te zwaer op onze moede leden,

Gezonken tot den grond, verkwynden wy in rouw;

Het voedsel, van den Heer zoo vurig afgebeden,
Wordt thans door de eigenbaet nog snood aen twee gesneden.

Opdat de helft er van haer schat verryken zou.

Ach! heeft dan 't Vlaemsche volk voor d'afgod Bael gebogen?

En zendt des hemels wraek ons plaeg op plagen af?

De hoop op beternis is ver van hier gevlogen,
Er heerscht geen liefde meer noch troostend mededoogen,

Der hoogren hebzucht groeft haers armen broeders graf!

Ach! vrekke grooten, die uw naesten zoo wilt straven,

Waer blyft gy met uw schat in 't schrikuer uwes doods?

Laet uwe broeders voor hun zwoegen en hun slaven
Zich na verrigte taek de heete lippen laven,

En eischt geen aendeel van des armen bete broods.

[p. 159]

 

De huich'laer voor wiens plan zooveel gezinnen beven

 

Heeft een gemoed waerin de ziel van Judas zit;

 

Men mag den eerenaem van Christen hem niet geven,

 

Hy zal van 't volk gevloekt ten allen tyde leven,

 

Zoolang er nog een mond om 't daeglyks voedsel bidt.

 

 

 

En wie dat boos ontwerp niet openlyk durft smaden,

 

Heeft geen regtschapen hart in zynen boezem meer;

 

Maer hy, die grootsch blyft op der oudren heldendaden,

 

Laet zich niet in den druk vertrapplen als de maden,

 

Maer durft zyn forsche stem doen klinken door de sfeer.

 

 

 

Wat leven wy, helaes! in bange en droeve tyden,

 

Het middeneeuwsch geweld herryst uit 's afgronds nacht,

 

Om het geheiligd regt der menschheid te bestryden....

 

Wie zal ons van den drang des ongevals bevryden,

 

Wordt er van hooger hand niet tydig hulp gebragt!

2 Meert 1845.