Volledige werken. Deel 3

Nieuwjaerswensch der Gaz-ontstekers.

Wanneer de zon in 't west heur fakkel uit gaet dooven,
En 't zwart gordyn des nachts om 't aerdryk word geschoven,
Dat in de duisternis begraven kwynt en treurt,
Dan wordt het door ons vlyt verlicht en opgebeurd.

[p. 149]

 

Zoodra de scheemring daegt of als de misten klimmen,

 

Waer door de maen niet breekt, noch eene star kan glimmen,

 

Dan snellen wy de stad in al heur wyken door,

 

En brengen 't helder licht den wandlaer op het spoor.

 

Geen uithoek hoe gevreesd die wy niet hel verlichten;

 

Geen stormend winterweêr, dat ooit ons heeft doen zwichten,

 

Ons iever kent geen toom, ons kloekheid geen gevaer,

 

En helder schynt de nacht als of het middag waer,

 

Zoo dat geen boos gespuis op onbezochte wegen,

 

Onzichtbaer als voorheen zyn misdryf nog kan plegen,

 

En dat een jeugdig paer, zoo ongestoord als vry,

 

Een omweg wagen mag in zoete minnary.

 

Daerom ô Burgery van Schaldus oude wallen,

 

Laet onze wenschen u deez' nieuwjaersdag bevallen,

 

Herkend ons ieverzucht in 't kwyten onzer plicht,

 

En dat de heldere gaz nog jaren u verlicht.

 

Ach mogt zy ook het licht van uw verstand ontsteken,

 

Uw boezem reinigen van velerlei gebreken,

 

U toonen 't echte spoor dat naer het ware leidt,

 

Waer vreugde en rein genot den sterveling is bereid,

 

Hoe zouden wy verheugd om onzen arbeid wezen,

 

Neemt deze wenschen aen ons uit het hart gerezen.

1844.