Volledige werken. Deel 3
(1884)–Theodoor van Rijswijck–
Auteursrecht onbekend
[pagina 147]
| |
Schreeuwt maer zoo hard als gy begeert;
Nothomb voor geen gerucht verveerd
En kunt gy niet verstooren.
Hy stak van over jaer en dag,
Tot wering van ons weegeklag,
Katoen in bei zyn ooren.
Gy smeekt al zooveel jaren lang;
't Is altyd koekoek eenen zang,
Zy lagchen met ons woorden.
Zy komen met te veel gemak,
In 't diepst van onzen binnenzak,
Aen onze weinige oorden.
Zendt hun ook al petities in,
En klaegt dat menig huisgezin
Van honger moet creveren;
Zegt dat de schandwet op het riet
Ons allen dompelt in 't verdriet,
En 't land zal ruïneren!
Zy zien en weten alles goed;
Maer wat hun 't meeste voordeel doet,
Dit zyn hunne eerste zaken;
Doch, als de schamele arbeidsman,
Om werk en voedsel klaegt, dat kan
Hun reekning toch niet maken.
En daer er geen het vlaemsch verstaet,
Wordt uw petitie vroeg of laet
Naer Portugael gezonden.
Denk niet dat ik een grap verhael,
Dat heeft het smeekschrift onzer tael
Voorjaren ondervonden.
Zy hebben groot appointement,
Profyten die geen mensch en kent,
En geene contributie;
En spottend met den arbeidsman,
Verzaemlen zy de vruchten van
De zaelge revolutie.
| |
[pagina 148]
| |
Zy leven als een groote heer,
Veroov'ren daeglyks meer en meer,
En lagchen om 't gepeupel;
Zoo mag het toch niet blyven gaen,
Dat zal eenieder ligt verstaen,
Ons land gaet mank en kreupel.
Of zou het volk van hongersnood,
(Want daer geen werk is, is geen brood),
Uit armoê stelen moeten?
't Is of de hemel, tot ons straf,
Der natie zoo'n ministers gaf,
Om voor ons kwaed te boeten.
Door hun partyzucht aengezet,
Bewerken zy zoo meen'ge wet,
Om Vlaend'ren te verlagen.
Voorjaren was het Jantje Kaes,
't Gaet nu al ruim zoo erg, helaes!
Wie zyn 't, die thans ons plagen?
Maer de appel rypt op zynen tyd,
En als de wind hem nedersmyt,
Dan ligt hy daer vertreden;
Zoo zal 't eens gaen met frère caillou;
En met de mannen van chez nous.
Houdt u zoo lang te vreden.
25 December 1844. |
|