Volledige werken. Deel 3(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Aen den Heer Nolet de Brauwere van Steeland. Maer zeg my, waerde Heer en vrind, Zyt gy op my zoo boos gezind, Als 't my Van Dieren heeft bedied? Dat hoop ik voor den bliksem niet! Hy kwam daer gister in myn huis, En hield er zulk een fel gedruisch, Dat ik er waerlyk van verschoot, Als waer' de stad in grooten nood. Ik vroeg: Wat steekt u in den kop! Hy haelde bei de schouders op, [pagina 145] [p. 145] En zag kwanswys eens om en rond, Als dacht hy dat ik hem verstond. Toen sprak hy: ‘Dat 's al weêrgas net 1 Ik kryg daer van mynheer Nolet, Om u een aerdig compliment: Gy zyt toch al een losse vent! Waerom, als u Zyn Eedle vraegt Of ons een stuk van hem behaegt, Waerom dan antwoordt gy hem niet...? Nu staet gy daer als malle Piet, Die moeders koffypotje brak En bang was voor een slagenpak.’ - ‘Nu, nu! wy hebben toch nog tyd; Is 't anders niet met uw lawyt!’ - ‘Is 't anders niet?... Het is genoeg! Begin eens haestig morgen vroeg, En schryf heel needrig en beleefd, Zoodat Nolet zyn stuk ons geeft; Zie, dat is hier nu maer 't geval. Of is er te avond ergens bal, Een dansparty of ander feest! Gy speelt dan dikwyls toch de beest.’ - ‘Hoor eens, er is wel iets van aen, Doch laet my met de zaek begaen; 't Is waer, 'k vergeet al dit en dat; Maer waerom ik juist dit vergat, Ik weet het niet! Nu, 'k voel berouw, En 'k zal van avond eens al gauw Een brief hem schryven, heel in dicht.... Vrouw, geef my spoedig eens wat licht!’ 'k Dacht onder 't schryven: ‘Dat is fiksch! De dichter van Ambiorix, Die altoos mak is als een lam, Is heden op my bitter gram. Nogtans ik ben er in gerust, Dat dra zyn gramschap stuit en sust. 't Is waer, 'k moest meer oplettend zyn; Maer met de feesten van den Rhyn, [pagina 146] [p. 146] En ander ondernomen werk, Moest ik zoo dikwyls naer het zwerk, En heb 'k zoo vaek met zon en maen, In dichterlyk verband gestaen, Zoodat ik meermaels myn cigar, Ontstak aen 't licht der morgenstar, En nogtans zat ik naest myn schouw...’ Genoeg. Hoe gaet het met Mevrouw? - Naer wensch. - Dat doet my regt vermaek; En als ik eens in Brussel raek, Dan kom ik toch ter loops eens na. Zoo, vriend, voor dat ik sluiten ga, Vereer ons Album met een dicht; Ik schat uw kunst van veel gewigt, En 't volk is even zoo bedacht. Het slaet daer juist het kwaert voor acht, En 'k moet nog even naer Het Paerd, Myne achting blyft u steeds bewaerd, Wees daer altoos verzekerd van. Dat schryf ik niet aen alleman! 19 October, 1844. Vorige Volgende