Volledige werken. Deel 3(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende De Overstrooming. Hoe hevig zweept de wolken drift Zich door het ruym der luchten! Hoe duister word het in 't verschiet, De wilgen schudden als het riet, En vee en menschen vluchten! Ik zie de voorboô van een storm Door heel de schepping spooken - Waer henen, waer 't gevaer ontsnelt! De wind is woedend, met geweld Zyn schuilhoek uit gebroken. Hoort, hoe ontzettend laet hy zich Van uit de verte hooren! Hy naekt... Hy grypt de boomen aen, En smyt ze neêr met stam en blaên, Gelyk de mayer 't koren. [pagina 37] [p. 37] De zee tot op den boôm beroerd, Smyt vreeslyk met heur baren. De golfslag beukt de dyken krank, En 't schip verzeilt langs rots en bank In duizende gevaren. De Schelde heft haer toom'loos op, En dyk en dam verzinken; Het land verandert in een meir, En vlek en dorpen zinken neêr En mensch en vee verdrinken! Wat doolt dit paer ginds droef te moe Langs plas en afgrond henen! Een jongling die zyn meisje vischt, Een' moeder die haer zuyg'ling mist, Staen by den vloed te weenen!... De landman ziet zyn oogsten, diep In 't nydig nat bedolven; Hy staert voor 't laest het plekjen aen, Waer eens zyn hutjen heeft gestaen, En ziet slechts wilde golven. De maen klimt op, en schynt bedrukt Door de heem'len heên te stryken De zon bedekt heur aengezicht, En schiet een aek'lig schemerlicht, Op stervende en lyken - Gy ryken die u vroeg en laet, In overvloed en schatten baedt, Kom, zie met eigen oogen Dit hertverscheurend schouwspel rond En ween, indien gy weenen kont, En toon uw mededoogen - Vlug, roof wat ge in uw kisten sluit, Deel het den drenkelingen uit, Zy missen goed en have... Eer Hy, die met de donders ramt, Uw trotsch kasteel tot asschen stampt En u in 't puin begrave. 2 Meert 1837. Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend