Volledige werken. Deel 2
(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend
[pagina 405]
| |
Het rydertje bleef by een waterbak staen,
En vroeg het blondinnetje om mede te gaen.
Het meisje zag blozend ter neder;
Nog vroeg het haer 't rydertje weder,
En eindelyk knikte zy ja, ja ja ja,
Tra la la la, enz.
Viktoria!
Daer tilde hy 't maegdelyn voor op het paerd,
En hield zich een plaets in den zadel bewaerd;
Hy klemde zich om heure zyden,
En zoende haer onder het ryden,
Als ware 't zyn wettige ga, ga ga ga,
Tra la la la, enz.
Viktoria!
‘Ach rydertje!’ vroeg zy, ‘waer gaen wy naer toe?
Ik word van het schokken zoo duiz'lig en moe:
Het draeit my schier alles voor de oogen.
Ach! rydertje, wees toch bewogen!
Voldoe eens uw liefsten en sta, ta ta ta. -
Tra la la la, enz.
Viktoria!
‘Dat zal ik, schoon meisje, uw wensch zy voldaen,
Daervoor heb ik u op myn klepper gelaên,
Wy zullen ons beide vermaken,
Zoo dra wy ons leger genaken:
Wy liggen in d'omtrek van Spa, pa pa pa, -
Tra la la la, enz.
Viktoria!
‘Ach! rydertje! rydertje! 't rouwt my zoo zeer,
Ach! zet me van 't paerd op den aerdeweg neêr. -
Schoon liefje, de weg is aen 't korten!
Ginds leegren myn vrye kohorten;
Nooit bad ik noch schonk ik genâ, na na na,’
Tra la la la, enz.
Viktoria!
Zy kwamen langs grachten en schansen en wal,
De lucht wederklonk van trompettengeschal;
| |
[pagina 406]
| |
Nu stroomde de vrees door heur aderen,
Om dat zy aen 't legerkamp naderen;
Daer riep hun de schildwacht: wer da! da da da,
Tra la la la, enz.
Viktoria!
|
|