Logo DBNL
De spiegel der minnen (1913)

De spiegel der minnen

(1913)–Colijn van Rijssele–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Hier beghint dat seste ende laetste spel vanden Spieghel der minnen.

Jal.
 
Hoort broerken hoort
Vree.
 
Wat macher braden?
Jal.
 
Wat rampe comt voort
Vree.
 
Ick doet met staden.
Jal.
 
Siet neefken/ wat hebbe ick hier gheladen?
Vree.
5140
Het dunct my een cruycke gevult met drancke.
Jal.
 
Tis medecijne voor darme crancke.
Vree.
 
Ist dan voor Dierick?
Jal.
 
Jaet inder noot.
Vree.
 
Wat dranck macht wesen?+
Jal.
 
Tfenijn der doot.
 
Dat sal ick in zijnen dranck gaen minghen.
Vree.
5145
Soo mach hy wel zijn eynde vaers singhen.
Jal.
 
Als hy den dranck proeft in miskieve.
Vree.
 
Hoe heet den dranck?
Jal.
 
Wanhope van lieve
 
Daer menich minnare om ghestorven// is.
Vree.
 
Ick vraghe waer dit venijn verworven// is.
Jal.
5150
Weet ghy dat niet?
Vree.
 
Neen ick.
Jal.
 
In onverduldigher natueren:
 
Daer liefs betrouwen staet buyten der dueren
 
In Saturnus catijvighe onghemoet.
Vree.
 
Dat fenijn is argher dan draken bloet.
 
Het brengt die doot in.
Jal.
 
Hout uwen snatere:
5155
Dierick gaept als visch naer twatere/
 
Teghen dat Katherina tot hem comen sal.+
Vree.
 
Dats een sake die Dierick luttel vromen sal.
Jal.
 
En comtse niet/ het herte sal hem breken.
Vree.
 
Neense trouwent/ dat heb ic achterwaert gesteken
Jal.
5160
Wy zijn argher dan duyvels jonghen.
Vree.
 
Den voghel is buyten tnet ghespronghen/
 
Int velt van ontrooste met veel gheschreys.
Jal.
 
Ghy zijt vreese voor schande
Vree.
 
Ende ghy jalours ghepeys
 
Die den minnaren brengen mach int verseeren.
Jal.
5165
Waer is begheerte van hoocheden?
Vree.
 
Byde groote vrouwen en heeren
 
Doet hy den standaert int velt op rechten:
 
Soo datse malcanderen met fortse bevechten
 
Om te verwerven des werelts schat:
 
Ende den setel te hebben daer Alexander in sat
5170
Ghecroont met eeren als de coene.
Jal.
 
Ick hore wel hy heeft oock ghenoech te doene
Vree.
 
Ke ja/ hy en dient oock niet int spel.
 
Met eenen winck ghecrijchtmen hem wel
 
Hadmen hem te doene.+
Jal.
 
Neent duyvel neent
Vree.
5175
Dats daer/ die quackele is verbeent:
 
Daer Dierick by comen sal int verdrieten.
Jal.
 
Wanhope van lieve sal ick gaen ghieten
 
In zijnen dranck/ wanneer dat past.
Vree.
 
Dan sal hy sterven.
Jal.
 
Daer hebdijt vast.
5180
Ick lache van vruechden duer dit bestieren.
Vree.
 
Dierick sal hem qualijck tieren
 
Als die vader Katherina niet en bringt.
Jal.
 
Tis al nae Katherina dat hy verlingt.
 
Dus gaen wy horen na tgheveerte.
5185
Alst past soo sullen wy steken met den steerte.
Pausa.
Vad.
 
Uut een onwetent hert en quam noit goet woort
Moed.
 
Elck voghel slngt alsoo hy ghebect is.
Vad.
 
Daer sluytet/ hier mede gaen wy voort.
 
Uut een onwetent herte en quam noit goet woort+
Moed.
5190
Wie heeft oyt van strangher maecht gehoort
 
Dan Katherina/ daer Dierick op verghect is?
Vad.
 
Uut een onwetent herte en quam noit goet woort
Moed.
 
Elck voghel singt alsoo hy ghebect is.
Vad.
 
Al ist datse simpel ende bedect is/
5195
Sy viel met onwaerdicheden int spel.
Moed.
 
Die smuyckende zuegen mogen haren draf wel/
 
Daer experiencie het bewijs af gheeft.
Vad.
 
Haer dunct datter geen beter maecht en leeft.
Moed.
 
Tis nochtans een hovaerdighe brocke.
5200
Isse maecht/ dat schrijve ick met eenen stocke
 
Int doncker/ daer niemant letteren en siet.
Vad.
 
Sy mach wel maecht zijn.
Moed.
 
Ick en gheloofs niet/
 
Sy dunct my te verwaent van haren ghelate/
Vad.
 
Nauwe gaet haers ghelijcke opt strate
5205
Van curieusheyt/ ick siet soo noode.
Moed.
 
Seitmen niet/ dat arm hovaerdie stinct voor gode?
Vad.
 
Sy en weet haer hoe hebben van hovaerdijen.+
Moed.
 
Sy en can nauwe over een stroo gheschrijen
 
Soo proper gaetse.
Vad.
 
Dat zijn de saken.
Moed.
5210
Sy is quaet ende onwaerdich van haerder spraken.
Vad.
 
Dat mach hy wel segghen diet bevint.
Moed.
 
Sy en is van niemant wel bemint.
Vad.
 
Wat daer af is/ dat staet bezijden.
Moed.
 
Hoe dat wijt maecten/ sy en woude niet lijden
5215
Dat Dierick van haerder liefden sieck is.
Vad.
 
Het comt alleens weert snoeck oft blieck is
 
Wy hebbens ghenoech van dien propooste.
Moed.
 
Als wy hem daer leyden/ sy sal hem troosten
 
Met soete woordekens vroech en spade.
Vad.
5220
Hy storve my liever dan ick dat dade.
 
Sy en soude claerlijck niet te goet// wesen
 
Hem te besoeckene.
Moed.
 
Nu het moet// wesen/
 
Nae dat die fortuyne draeyt haer rat.+
Vad.
 
Wat rampe en kentse ons niet bat
5225
Dat wy haer staen subject te zijne?
Moed.
 
Ick weet wel man tis verloren pijne.
 
Maer si wouts haer onsculdich maken met allen
 
Dat Dierick sieck is.
Vad.
 
Sy mochte noch wel vallen
 
Metten palmen int slijck seer bedruct.
Moed.
5230
Men heeft al veel schoonder bloemen gepluct
Vad.
 
Nu/ dat laten wy duere// springhen.
 
Wat tijdinghe sullen wy vuere// bringhen
 
Om Dierick te versoetene zijn misval?
Moed.
 
Bylo datse noch tavont hier comen sal
5235
Ende versoeten alle zijn druckich jamere.
Vad.
 
Nu al coutende gheraken wy inde camere
 
Daer Dierick van drucke moet lamenteren.
 
Och God wilt alle siecken conforteren
 
In eeuwighe blijschap/ sonder bedroch// siet.
Dierick te bedde legghende.
5240
Comtse vader?
Vad.
 
Och sone neense noch// niet.
 
Maer sy hebbense belooft herwaerts te sinden.
Dier.
 
Waerom en comtse niet?+
Moed.
 
Men en canse niet ghevinden.
Dier.
 
Niet vinden? Och noyt sulck ghequel
 
En canmense niet vinden? nu hoore ick wel
5245
Sy is met haren putier gaen strijcken.
 
Ende daerom lietse tgordel blijcken/
 
Als te segghene dits tuwen spijte:
 
Ende daer mede schelle ic u die vrientschap quijte
 
Ick gae met mijnen lieve hier banen.
Jal.
5250
Al sout u costen een zee vol tranen
 
Den voghel is wech.
Dier.
 
Noyt dus verbolghen.
Jal.
 
Tduyfken moet den doffer volghen.
Vree.
 
Rouckoe rouckoe
Jal.
 
Dats haer bederve.
Vree.
 
Merct/ vrouwen liefde
Jal.
 
Dat en is gheen erve.
Vree.
5255
Die vrouwen ghelooft
Jal.
 
Die is seer gheck.+
Vree.
 
Heden morghen satense beek aen beek
 
Ende droncken een pintken malevezeyen.
Jal.
 
Men en conster soo langhe niet ghebeyen
 
Men besloecher dat paerdeken inde vuyst.
Vree.
5260
Twas haest u haest u
Jal.
 
Daer hebdijt juyst.
Vree.
 
Dit is haer droefheyt/ haer bitter weenen aant.
Jal.
 
Jae nu craectse haesnoten
Vree.
 
Juyst met haer teenen
Jal.
 
In een cleen bosselken
Vree.
 
Therte macher af tintelen.
Jal.
 
Hy moet na tmosselken
Vree.
 
Int gherseken wintelen.
Jal.
5265
Ende dit moet u schande zijn teeuwigen dagen.
Dier.
 
Ay my ic en cans niet langher verdraghen.
 
Comt alfs ghedrochte ende wilt my plaghen
 
Verslaet my met blicxem ende met dondere.
 
Ghy serpenten wilt my tlijf af knaghen.+
5270
Dootstekers vermoort mi/ ic en sal niet clagen.
 
Huysen/ berghen maect my slevens sondere.
 
Verslint my aerde als een verslondere
 
Des levens/ ick wil in u versincken.
 
Verdrinct my wateren en hout my tondere
5275
Soo langhe dat ick my mach verdrincken.
 
Versmoort my fenijnighe luchten die stincken.
 
Persecutie vernielt my met veel misvals.
 
Comt helsch vier wilt my tleven mincken.
 
Alle duyvels jonghen breect my den hals/
5280
En voert my ter hellen met veel gheschals.
 
O God wat seg ick? ey vermaledijt wijf
 
Verradighe aen siele ende oock aen lijf.
 
Wee my dat ick oyt wert gheboren.
 
O onghetrouwe ende valsch is u bedrijf/
5285
Des moet ick arm desperaet catijf
 
Onghetroost in mijn sonden versmoren.
 
Wrake aen u allen diet sien oft horen
 
By haerder tyrannicheyt moet ick sterven:
 
Want hope en troost tis al verloren.
5290
Hadde ick een mes ic soude my selven bederven.
 
Ic en mach doch nemmermeer troost verwerven:
 
Wat make ick dan levende catijf verwaten?
 
Men acht mijns als ghebroken scherven.
 
Ick ontsinne/ mijn lief loopt achter straten.
5295
Och mocht ick slevens nu zijn verlaten.
Jal.
 
Wat segdy hier af maech?
Vree.
 
Ick legghe hier ghecropen.+
Jal.
 
Wat segdy daer af?
Vree.
 
Alsoo sout nopen
 
Die vruchten rijpen van tribulacien.
Jal.
 
Hy leyt int grief van desperacien.
Vree.
5300
Hy sal nu sterven in swaren miskieve.
 
Wat ghiet ghy daer in?
Jal.
 
Wanhope van lieve.
 
Ende als hy dat ghedroncken heeft in zijn vel/
Vree.
 
Dan singt hy mortuus
Jal.
 
Dat hebdy wel.
 
Wy souden verschalcken een cot vol simmen.
Vree.
5305
Dus soumen dees jonghe herten timmen
 
Die amoreus zijn.
Jal.
 
Laet lopen den cloot
Vree.
 
Wanhope dat is tfenijn der doot/
 
Dat siele ende lijf mach bringhen in plaghen.
Dier.
 
Ay my wat steeck is dat? ic mach wel claghen.
5310
Mijn cracht beswijct mi/ mijn juecht die minct.
 
Mijn herte zijn selfs bloet nu drinct.+
 
Ick duchte ick en sal niet langhe leven.
 
Och gheeft my drincken
Moed.
 
Wel kint ick salt u gheerne gheven.
 
Lief sone verblijt doch u sinnen cranck.
Dier.
5315
Ay my: soo en dranck ick noyt quader dranck.
 
Tis argher dan eenich bloet van slanghen/
 
Therte salder af bersten.
Jal.
 
Den voghel is ghevanghen.
Vree.
 
Den dranck is hem int lijf ghesoncken.
Jal.
 
Wanhope van lieve heeft hy ghedroncken.
Vree.
5320
Dats tghene dat hem therte schueren// sal.
Jal.
 
Sus dief sus/ hoort watter ghebueren// sal.
Dier.
 
O Venus vermaledijde goddinne
 
Hoe wel slacht ghy de spinne
 
Die int raem van ghewinne
5325
Die vlieghen vanct.
 
Met soetheyt loet ghy ons int beghinne
 
Daer jonstighe minne
 
Tot onsen confoorte als coninghinne
 
Nae blijschap lanct/
5330
Die ghy vercrepelt hebt ende vercranct/
 
Dus therte janct/+
 
Dat ghy my totter doot verstranct/
 
Als onghenadighe.
 
Planeten der minnaers een verradighe
5335
Verradighe sydy daer blijve ick by.
 
Tfy boven fy/
 
Dat ghy den amoreusen o wy
 
Dus hebt bedroghen.
 
Al quame mijns hertsen troost tot my
5340
Uut liefden vry
 
Ende maecte van trooste groot ghecry
 
Tsoude my cleen verhoghen.
 
Ick ben te verre int nette ghetoghen/
 
Al quamen ghevloghen
5345
Gods Engelen/ sy en hebben geen vermogen
 
My te verblyene
 
Maer crachtich my te vermaledyene.
Vad.
 
Och lieve sone wilt u herte keeren
 
Tot de ontfermherticheyt ons Heeren:
5350
Want aertsche minne dat is al wint.
 
Nu en weest niet wanhopich mijn vercoren kint/
 
Maer hoopt op Gods ghenadichede:
 
Hy ist die alle u misdadichede/
 
Vergheven mach/ dus en verslaet u niet.
Dier.
5355
Wie mach daer clappen? haest u en besiet
 
Oft dat Katherina mijns hertsen lief is?
 
Vraechdy waer haren minnen brief is?
 
Neens/ tis morghen datse my versolaest.+
Vad.
 
Wat segdy sone?
Moed.
 
Och hy leyt en raest/
5360
Noyt moederlijc herte en was soo tonvreden:
Dier.
 
Ontbeyt Katherina ick come beneden.
Vad.
 
Och vercoren sone waer wildy henen?
Dier.
 
Ick moet op Katherinens schouderen lenen.
Moed.
 
Sy en is hier niet sone.
Vad.
 
Noyt sulcken jamere.
Dier.
5365
Daer loopt een muysken achter die camere.
 
Valsch wijf gaet uut mijnen ooghen/
 
Vangt dat voghelken tis in huys ghevloghen
 
Wanneer ick dansen sal morghen vroech.
 
Neen ick/ ick hebbe noch herts ghenoech.
5370
Ic en wil geen cruyt/ ontbeyt soudi mi spouwen?
 
Katherina ende ick wanneer wy houwen
 
Ghy comt morghen te witmoes wel te tije.
Moed.
 
Eylacen noyt meerder frenezije
 
En mocht ghebueren/ hy raest noch vaste.
Vad.
5375
Swijcht seg ick hy sluymt.
Moed.
 
God verleene hem raste/+
 
Want lacen daer en is gheen spreken an.
Vad.
 
Mijn ooghen die tranen.
Moed.
 
Och vercoren man
 
Sal dees liefde ons kint aldus bederven?
Vad.
 
Hy en ontcomes nemmermeer.
Moed.
 
Hy salt besterven
5380
Daer hovaerdije de rechte sake af sy.
Dierick comende tot kennisse.
 
Och God wat is mijns/ eylaes ay my/
 
Mijn zenuwen die crimpen/ mijn bloet vercout.
 
Mijn oogen verduysteren/ mijn tonghe vout.
 
Mijn lijf versluert/ mijn herte jaecht.
5385
Mijn siele die beeft/ nature die claecht/
 
Dat my de doot dus comt bestrijen.
Vad.
 
O sone roept aen God tallen tijen/
 
Hy sal u vertroosten/ dat soude ick hopen.
Dier.
 
Ic sal vader/ ay my wat vervaerlijcker nopen
5390
Comen my ter herten/ o wy wacharmen.
 
O ghenadighe God wilt mijns ontfermen:
 
Dat ick oyt liefde droech dat is my leet.
 
Och taenschijn vloeyt my vol tranen heet/
 
Lieve vader om dat ghy soo droeffelijck siet:
5395
Och vercoren moeder en weent doch niet/
 
Uwen druck moet my ter herten gaen:+
 
Maer ic bidde u beyden/ hebbe ic u yet misdaen/
 
Duer Gods ontfermen willet my vergheven:
 
Dats mijn begheren.
Moed.
 
Och levende leven/
5400
Ter herten en quam noyt meerder druck.
Dier.
 
O Heere God/ u claghe ick mijn ongheluck/
 
Dat ick van liefden dus sterven moet.
 
Ick kenne my beschuldich int sondich stuck
 
God willet haer vergheven diet my doet.
5405
O Katherina schoon lieffelijc beeldeken soet/
 
Ons liefde comt nu tot eenen inde.
 
Die te na den viere set zijnen voet/
 
Verbrant hem selven als donbekinde:
 
Nae dat ick in mijn rekeninghe vinde.
5410
Ick gheloofde schoon samblant der oogen/
 
Ick gheloofde die woordekens diese sprack:
 
Eylacen nu vinde ict al gheloghen.
 
Sy acht mijns als een verworpen pack/
 
Metter doot cruype ick nu inde sack.
5415
Spieghelt u alle die jonck ende dwaes zijn/
 
Om dat ick die liefde soo inne track:
 
Daer voren sal ick int solaes zijn
 
Metten ghenen die der wormen aes zijn.
 
Och wee den ooghen die noyt en saghen.
5420
Och wee die voeten die noyt beghinghen.
 
Och wee die handen die ghiften draghen.
 
Och wee die tonghe die troost mach bringen.
 
Och wee die ooren die vruecht ontfinghen.+
 
Och wee die nuese die haer soetheyt roock.
5425
Och wee den lichaem dat in daerde moet springen.
 
Och wee den wille diet herte ontloock/
 
Daer therte met crachtighe liefde inne doock.
 
Ick en wijts haer niet/ ick wijtet my selven:
 
Ick hadde by maten moghen minnen.
5430
Men mach den put soo diep niet delven/
 
Datter den spitter moet blijven binnen:
 
Sghelijcx machmen aen my bekinnen:
 
Almachtighe God willet my vergheven/
 
Ick en weet van rouwen wat beghinnen.
5435
Van vreesen siele ende lijf nu moet beven/
 
Want ick en mach niet langher leven.
 
O Maria gloriose maecht
 
Wilt my arme sondare nu ontfermen.
 
Ick bidde u dat ghy mijn vane draecht/
5440
Op dat ick den viant mach ontswermen.
 
Die nope des doots voele ick wachermen/
 
Mijn ooghen breken noyt soo bevreest.
 
Mijn sprake faelgeert/ wilt my beschermen
 
Genade o God al ben ic oyt sondaer geweest
5445
In uwen handen bevele ick mijnen gheest.
 
Hy hevet betaelt dat wy noch schuidich zijn/ aant.
 
Lief wijf en wilt niet onverduldich zijn/
 
Ick hope aen Gode wes hy begonnen heeft/
 
Dat hy hem in zijn besten ghewonnen1) heeft:
5450
Want scoonder kennisse en mochte noyt gebueren
 
Dan hy ghehadt heeft.+
Moed.
 
Och therte sal my schueren/
 
Van drucke/ die nature verwint
 
In rechter liefden/ och vercoren kint
 
God wil uwer sielen ghenadich zijn.
Vad.
5455
Stelt u te vreden: wilt mijns beradich zijn
 
Wanneer men den lichaem van groter waerden
 
Nae onsen staet sal doen ter aerden?
 
Want daer moet tpropoost op comen int leste.
Moed.
 
Ontrent den avont/ dat dunct my tbeste/
5460
Soo mogen wy alle onse vrienden versamen.
Vad.
 
Nu laet ons eendrachtelijck gaen ramen/
 
Waermen hem begraven sal noch heden:
 
Gods gracie wil zijn siele bevreden.
Pausa.
Jal.
 
Hach hach hach hay
Vree.
 
Waeromme lacht ghy?
Jal.
5465
En soude ick niet lachen?
Vree.
 
Neen ghy/ ghy sout weenen.
Jal.
 
De man is doot/ en waer nae wacht ghy?
 
Hach hach hach hay+
Vree.
 
Waer om lacht ghy?
Jal.
 
Ist qualijck ghevrijt?
Vree.
 
Dit wercxken wracht ghy
 
Maer ghy sult dat noch al eens besteenen.
Jal.
5470
Hach hach hach hay
Vree.
 
Waerom lacht ghy?
Jal.
 
En soude ick niet lachen?
Vree.
 
Neen ghy/ ghy sout weenen
Jal.
 
Wat moghen dees minnaers meenen/
 
Dat sy die liefde soo inne trecken?
Vree.
 
Sy zijn sotter dan sot/
Jal.
 
Elck macher me ghecken
5475
Datse hem in vreesen vander doot setten.
Vree.
 
Nu laet ons het roucaproen opt noot setten/
 
Ende requiem singhen voor alle sielen.
Jal.
 
Wy willense seghenen metter hielen/
 
Op datse de wespen niet en beschijten.
Vree.
5480
Elck mach wel weenen/+
Jal.
 
Elck mach wel crijten
 
Die vanden selven evele sieck sy.
Vree.
 
Tcomt alleens weert Swave oft Grieck sy/
 
Daer natuerlijcke liefde grijpt haer stede.
Jal.
 
Daer wercken wy twerck
Vree.
 
Soo sluytet mede/
5485
Hem toorconden die de note ghecraect heeft.
Jal.
 
Het blijct aen Dierick diet ghesmaect heeft
 
Den doot/ duer Venus onderwintsele.
Vree.
 
Die liefde is soete
Jal.
 
Ja int beghinsele/
 
Maer den steert is bitterder dan galle/
5490
Daer liefde leet wert.
Vree.
 
Bij desen misvalle aant.
 
Is Dierick te Molengijs gaen wandelen.
Jal.
 
Die minne is seer quaet om handelen/
 
Sy slacht den viere.
Vree.
 
Dat woordeken clinct.
Jal.
 
Die te vele wijns drinct/+
5495
Die wert wel droncken.
Vree.
 
Daer sluytet tslot/
 
Hy wachts hem die wille.
Jal.
 
Sy duncken my sot
 
Die om tghebruycken der naturen/
 
Daer vierighe liefde af gheeft berueren
 
Onse valsche cueren// seer lueghenachtich
5500
Gheloven ende houwen voor warachtich
 
Int herte soo crachtich dat zijt besterven.
Vree.
 
Tis qualijck ghemint
Jal.
 
Want sy bederven
 
Hem selven puer wetens sonder noot.
Vree.
 
Wy zijn beyde schuldich zijnder doot
Jal.
5505
Hoe brassen wy wanhope
Vree.
 
Als duecht versmaders
Jal.
 
Ende hier by heeten wy verraders.
Vree.
 
Tbeghinsel was soete dat wy voort brochten.
Jal.
 
Maer die doot lach inden steert ghevlochten.
Vree.
 
Vreese voor schande is nochtans goet.+
Jal.
5510
Het is hem quaet dier af sterven moet/
 
En seer verradelijck.
Vree.
 
Dat moet ick lijen.
Jal.
 
Hoe sullen wijt maken?
Vree.
 
Ick wil gaen bestrijen
 
Katherina tot haren onghelucke.
Jal.
 
Sy sal oock sterven van grooten drucke/
5515
Als sy die mare daer af verhoort
 
Dat Dierick doot is.
Vree.
 
Ick wil seg ick voort
 
Eermen die braykens trect vanden roostere
Jal.
 
Ende ic wil gaen duycken in een nonnen cloostere
Vree.
 
Byden rebben dat en soude ic niet ghedoghen
Jal.
5520
Ick hebbe dicwils inder naturen ghevlogen/
 
Daer ghy verjaecht waert uuten neste.
Vree.
 
Mont toe van dien.
Jal.
 
Elck doe zijn beste/
 
De duyvel die kent den necker wel.+
Vree.
 
Ende ghy kent Screeuwert den ghecker wel/
5525
Want ghy studeert in zijn capitule.
Jal.
 
Quaet ey quaet kiecken.
Vree.
 
Dats onsen titule.
Jal.
 
Sulck die nu lacht
Vree.
 
Die mochte wel grijnen.
Jal.
 
Waer is begheerte van hoocheden?
Vree.
 
Al by Katherijnen/
 
Hy steect haer tsuycker in met lepelen.
Jal.
5530
Hy weet zijn ganghen
Vree.
 
Hy sal noch wepelen/
 
Dan salse vercrevelen in Venus forneys.
Jal.
 
Ghy zijt vreese voor schande/
Vree.
 
Ende ghy jalours ghepeys.
Jal.
 
Adieu.
Vree.
 
Adieu dan/
Jal.
 
Nu wy scheyden claer+
 
Want hier mijn regnacie gheleden is.
Vree.
5535
Venus gracie moet u gheleyden voorwaer.
Jal.
 
Adieu
Vree.
 
Adieu dan
Jal.
 
Nu wy scheyden claer.
Vree.
 
Elck mach de mutse daerom vreesen swaer
 
Dat Dierick totter doot bestreden is.
Jal.
 
Adieu
Vree.
 
Adieu dan
Jal.
 
Nu wy scheyden claer
5540
Want hier mijn regnacie gheleden is.
Vree.
 
Al ist dat zijnen sterf dach heden is
 
Ick hope dat ic sulck verdriet verwerven// sal/
 
Dat Katherina ooc corts daer na sterven// sal.
Pausa.
Neve
 
Och lacen wacharmen ic hebbe gehoort
5545
Dat Dierick van puerder liefden doot sy.
 
Alle mijn vruecht valt over boort/
 
Duer tjammer dat alle herten te groot sy.
 
Mijn herte nu swaerder dan loot sy/
 
Uut sorghen oft Katherina hier van yet wiste.+
5550
Ick weet te voren wel dat het noot sy/
 
Datment verberghe by eenighe liste.
 
Waer sy daer af beruert in twiste/
 
Sy sout besterven dit ongheval
 
Och het ware schade ghinghe sy soo te quiste/
5555
Dus hoop ick datment verberghen sal.
 
Heymelijck sonder groot gheschal/
 
Sal ict haren vader te kennen gheven:
 
Hoe sy hem ghemint heeft boven al
 
Die mans personen die moghen leven.
5560
Salicheyt duecht moet daer aencleven.
 
Hy comt hier gaende (heb ick beseven)
 
Als man van eeren in duechden ghepresen.
 
Maria die reyne bloeme verheven
 
Daer de Goddelijcke vrucht is uut gheresen
5565
Beware u neve.
K. Vad..
 
Willecome moet ghy wesen
 
Neve dien ick jonstich rekene.
 
Begheerdy yet?
Neve.
 
Ja ick hebbe u wat te sprekene
 
Van lastighe saken scherpt u ghedochte.
 
U is kennelijck datmen aen u versochte
5570
Van Jan den hollandere den coopman machtich
 
Dat Katherina u dochter wijs ende voordachtich
 
Haer selven daer toe verneeren soude
 
Als datse Dierick conforteren woude
 
Die sieck van minnen was/ ende uut hovaerdijen
5575
Wast hem gheweyghert/+
K. Vad..
 
Dat moet ick u lijen.
 
Maer schamelheyt was deerste sake.
Neve.
 
Och lacen dat weygheren roept nu wrake
 
Dies ons allen veel drucx verworven is.
K. Vad.
 
Wacharmen hoe soo?
Neve.
 
Dat Dierick ghestorven is
5580
Uut rechter onghenuechte van dien.
 
Vierigher liefde en was noyt ghesien
 
Dan hy tot haren persone ghedreghen// heeft/
 
Al ist dat hijt versweghen// heeft
 
Totdat hy niet langher en conste ghebeyen.
K. Vad.
5585
Och lacen wacharmen/ elc mach wel schreyen
 
Dat hy aldus ghestorven is van minnen:
 
Want wy zijn doorspronck.
Neve
 
Och wat salse beghinnen
 
Katherina de suyverlijcke maecht?
 
Die sulcke liefde te hemwaerts draecht
5590
In puerder volmaecte liefde reene:
 
Dat haer die werelt dunct te cleene
 
Om hem vrientschap in te bewijsene.
 
Somen den hongheren pleecht te spijsene/
 
Haelde sy haer voetsel even ghedichte
5595
Van vruechden in zijn soet aensichte:
 
Al en dorst zijt u perfectelijck noyt openbaren.+
K. Vad.
 
Och lacen wat hore ick u hier verclaren.
 
Droechse liefde buyten mijnen consente.
 
Daer wy sitten in dusdanighen arme tente?
5600
Oft liefde te draghene buyten mijn weten
 
Daer wy in aldusdanige armoede zijn geseten?
 
Dats groote dwaesheyt dat te beghinnene
 
Ende daer boven zijn overhoot te minnene.
 
Och wee my dat sulck werck ghebuert.
Neve
5605
Siet neve dat ghy er vele om truert
 
Dats al de doot een ey ghepelt
 
Arbeyt om niet. Maer wat ghy doen selt
 
Sal ick u segghen. Nae dattet dus steet
 
Verberghet ymmers dat zijs niet en weet.
5610
Al ist vier heet/ tmochte noch wel coelen.
 
Maer quame haer dit smertelijck ghevoelen
 
Met swaren riguere ter herten gheronnen
 
Sy mochts wel besterven.
K. Vad.
 
Ist dat wy connen
 
Wy sullent verberghen.
Neve
 
Twaer wel ghedaen.
5615
En laetse ymmers buyten den huyse niet gaen.
 
Want men sal het lichaem met groter waerden/
 
Ontrent den avont doen ter aerden.
 
Ende morghen tijelijck verstaghet voort
 
Salmen duytvaert doen/ als dat behoort:
5620
Soot metten vrienden is over draghen.+
K. Vad.
 
Nu laet ons Katherina soet int behaghen
 
In huys houden/ ende doen haer recreacie
 
Dalmoghende God verleene ons gracie.
Pausa.
Kath.
 
Wats dit? ay my: noyt sulcke onraste
5625
En beclaste// mijn jonghe sinnen.
 
Twaer verloren dat ick my te slapene paste.
 
Mijn lief riep vaste// scoon bloeme van minnen
 
Pelgrimage moet ghy met my beghinnen aant.
 
Nae dat wy malcanders jonste bekinnen.
5630
Des ben ick te binnen/ dat ick sal ghewinnen/
 
Veel lijdens.
 
O Heere verleent my wat verblijdens.
 
Noch dunct my dat hy de hant vast biet
 
Noyt sulck verdriet// nu wilt hy schreyen:
5635
My dunct vast mijn lief en wilt niet beyen.
 
Sal my dese frenezijen verleyen
 
In vreemde contreyen// daer sotten reyen
 
En versuften rasende?
 
Soo en worde ick nemmermeer versolasende
5640
Want in droef heyt blijve ick seere expeert.
 
Al waert dat my die aerde version de
 
Ick gheefs oorconde// ick waerts wel weert.
 
Om dat ick met fenijnighe monde
 
Mijns liefs ghesonde// dus hebbe verteert/
5645
Den ghenen versteken die troost begheert.
 
Is dat hem deert// dat hy ontbeert+
 
Mijn troostich woort/
 
Soo gheve ick tot sterven volmaect accoort.
Begh.
 
Sout hem niet letten?
Vree.
 
Wa trouwen jaet.
Begh.
5650
Twerck is verradelijck
Vree.
 
Noyt werck soo quaet.
Begh.
 
Twaer moghelijck dat hem therte brake.
Vree.
 
Twerck is tyrannelijck
Begh.
 
Het roept seg ick wrake.
Vree.
 
Het stinct voor gode.
Begh.
 
Het is onvrouwelijck.
Vree.
 
Sijn lief te verstekene?
Begh.
 
Ja dus ontrouwelijck/
5655
Men schrevet nouwelijc// in Judas boecken.
Vree.
 
Al wildese elc een van Gods monde vervloecken
Begh.
 
Dat heeftse verdient.+
Kath.
 
Noyt sulck verseeren
Begh.
 
Ghy werpt u uut den stoel van eeren.
Kath.
 
Och lacen dats tghene dat my rout.
Vree.
5660
Haddy hem ghetroost
Begh.
 
Hy hadde u ghetrout.
Kath.
 
Och lacen wat brengdy my al te voren.
Vree.
 
So hadse dan haer maechdom verloren.
Begh.
 
Hy hadse der vrouwen vrouwe ghemaect.
Vree.
 
Sy ware met eeren aent goet gheraect.
Begh.
5665
Dat moet ick lijden al waert my leet/
 
Die totter ontfermherticheyt is bereet
 
God is hem duecht schuldich cort oft lanck.
Vree.
 
Ghy mocht nu ghebruycken die armkens blanc
 
Haddy nae liefs accoort ghedaen.
Begh.
5670
Ghy sout ymmers die bruyt zijn
Vree.
 
Alsoo hebbe ick verstaen
 
Maer nu is u blijschap over boort ghestiert+ aant.
Begh.
 
Duer uwe eerbaerheyt
Vree.
 
Ghy weet waert miert
 
Begheerte van hoocheden
Begh.
 
Alle tgheveerte
 
Weet ick van hoofde totten steerte.
5675
Ghy vreese voor schande
Vree.
 
Ghy zijt die catere.
Begh.
 
Soo langhe gaet die cruycke te watere
 
Datse ten eynde breken moet.
Vree.
 
Ghy sullet betalen
Begh.
 
Al dat ghy misdoet.
 
Ghy zijt uut om zijn qualickvaert.
Kath.
5680
Dat woort mijn siele ende lijf beswaert.
 
Waer gae ick best henen?
Begh.
 
Ter kercken waert.
Kath.
 
Ter kercken? dats noch te vroech.
Vree.
 
Waer wildy bet gaen?
Kath.
 
Nu van dien ghenoech
 
Begeerte van hoocheden schout sulc vermanen.+
5685
Ick wil gaen bidden met heeten tranen
 
Den almoghenden God secreet ende stille
 
Dat hy Dierick ghesontheyt verleenen wille.
Pausa.
Burg. I
 
Och lacen wacharmen noit sulc verdriet
Burg. I
 
Wat isser ghebuere?
Burg. I
 
En weet ghijs niet?
5690
Begheerdijs/ ick segghet u herde gheerne/
Burg. II
 
Ick begheert te weten
Burg. I
 
Tis seere te deerne
 
Ten was noit meer drucx in stadt verworven.
 
Dierick den hollander die is ghestorven
 
God late zijn siele confoort ghewinnen.
Burg. II
5695
Ghestorven?
Burg. I
 
Jae
Burg. II
 
Waeraf?
Burg. I
 
Van minnen.
Burg. II
 
Van minnen? Heere God dat gheeft my vry.+
Burg. I
 
Ja van minnen.
Burg. II
 
Hoe comt dat by?
Burg. I
 
Om dat hem zijn lief niet troosten wouwe
 
Die hy van herten was seer ghetrouwe
5700
So dat hi sterf in veel verdrietelijcke smertens.
Burg. II
 
Wie was doch die bloeme?
Burg. I
 
Katherina Sheermertens.
Burg. II
 
En lietse hem om troostige woorden tachtere?
Burg. I
 
Wacharmen jaes
Burg. II
 
Ke God gheve haer schande en lachtere:
 
Het was doch lacen soe goeden bloet.
Burg. I
5705
Het is zijn uutvaert diemen hier doet
 
God wil zijnder sielen verleenen vrede.
Kath.
 
Och wat hore ick/ noyt sulcke jammerhede
 
Is Dierick ghestorven by mijnder treken?
 
God ontferms dat ick sulcken werc oyt dede.
5710
Therte wil my van drucke breken.
 
Mijn ooghen die lopen al warent beken.
 
Och herte herte wat hebdy al onvrede
 
Och God waerom en ben ic niet gestorven mede?
 
Mijn aderen schueren my van bitteren rouwe.
5715
Ick en can een woort niet meer ghespreken.
 
Mijn leden faelgeren het staet my nouwe.+
 
Ontfermt my Maria moeder en vrouwe.
Burg. I
 
Wats dit? eylacen noyt soo versaecht:
 
Och hier leyt een suyverlijcke maecht
5720
In onmacht gheslaghen/ noyt sulck misval.
Burg. II
 
Gheeft haer doch cruyt.
Burg. I
 
God weet ick sal
 
Op datse becomen mach by sulcke saken.
Burg. II
 
Wie ist? ist die maecht daer wy af spraken?
Burg. I
 
Jaet claerlijck dat mach ick my wel vermeten.
Burg. II
5725
Ick sie wel sy en heves niet gheweten
 
Dat Dierick doot was.
Burg. I
 
Eylacen dats schade.
Kath.
 
Ay my/ lacen/ och God ghenade.
 
Wat naect my lijdens onverhoets?
 
Hoe sal ic thuys comen?
Burg. II
 
Weest goets moets/
5730
Scoon suyverlike maecht en wilt niet screyen:
 
Wy sullen u gheerne thuys gaen leyen.
Pausa.+
Een man gheheeten Leo.
 
Soo tgoddelic berueren// baert zijn kueren
 
Moet ick wel vueren// alle dinghen
 
Na der natueren// des menscens figueren
5735
Van quaetheit pueren// om duechts verstringen.
 
Alle die gheneghentheyt die wy bringhen
 
Na Gods gehingen// daer sonde mach in mingen
 
Om duechts verdringhen// tot eenighe tijen
 
Mach de mensce int goede of int quade dwingen
5740
Ende oock ontspringen// als vogelen die singen
 
Om duecht te bringhen// in melodijen.
 
Ghelijck als Sol tvolck doet verblijen
 
Aen alle zijen/ ende Mars doet strijen
 
Uut enuijen in veel landen:
5745
Gheef ick gheneghentheyt tot hovaerdijen
 
Des sy ontschrijen// oneerlijck lijen
 
Ende hem bevrijen// met vreese voor scanden.
 
Wat begeerte van hoocheden heeft in handen
 
Daer blijft ghebanden// verdriet met manden
5750
Recht als vianden// vol violencie
 
Waer sidy mijn kinderen?
Vree.
 
Tot uwer reverencie/
 
Sijn wy hier Leo gheminde vadere.
Leo
 
Hoort hier mijn kinderen beyde te gadere.
 
Aenghesien die sake die gheschiet// is
5755
Dat Dierick den hollander int verdriet// is.
 
Der doot uut minnen overleden+
 
Dies is Katherina sheermertens so tonvreden
 
Datse vast roepende is nae de doot.
 
Aldus moet ghy labueren/ het is wel noot
5760
Inder natueren wille ende consent
 
Wil icx ghedaen hebben die redene ghy kent
 
Dus moet ghy derwaerts rechtevoort.
Begh.
 
Wat sullen wy daer maken?
Leo
 
Hoort ende volhoort.
 
Ghy vreese voor schande/ vaet die practijcken/
5765
Ghy sultse in desen spieghel doen kijcken.
 
Daer salse mercken hoe sy haer misgaen heeft
 
In liefden/ ende watse haer lief ghedaen heeft
 
Des hy ghestorven is eert was tijt.
Vree.
 
Hoe heet dese spieghel?
Leo.
 
Daghelijcx verwijt
5770
Die met blaemte onder tvolck ghestelt was.
 
Dat noch meer is dat hy soo ghequelt was.
 
Dies elck van drucke roept o wy
 
Begheerte van hoocheden/ hoort hier tot my
 
Ende weest ontluyckich der vruechden maerse.
Begh.
5775
Wat brengdy daer?
Leo
 
Het is een kaerse
 
Die Saturnus wrachte om drucx vermeeren.
Begh.
 
Wat kaerse ist?+
Leo
 
Sy heet faute van eeren.
 
Die suldy inde camer ontsteken
 
Soo machse bekennen haer selfs ghebreken
5780
Ende bidden den oppersten Heere ghenade
 
Van dies sy misdaen heeft: leeft by rade
 
Ende volcomt rasch mijn bevelen.
Begh.
 
Heer vader wy selen/
 
Dits uwen oorlof wy sullent soo maken
5785
Datmen noch vertellen sal die saken
 
Alsse doot is over hondert jaer.
 
Adieu dits wech/ wy gaen tot daer.
Pausa.
Katherina half desperaet opt bedde.
 
Och noch roepe ick wrake even stijf
 
Dat ick arm vermaledijt wijf
5790
Mijn lief liet sterven troosteloos.
 
Comt plaghe versmoort my siele ende lijf/
 
Duer mijn tyrannelijck bedrijf
 
Noyt moordenaers herte en was soo boos.
 
Hem/ die my jonstich was altoos
5795
Jaechdic met siecte met droefheyt met leden cranc
 
Int ijs van ontrooste daer hy bevroos/
 
Soo Narcissus in een fonteyne verdranck.
 
Des wensche ick my inder hellen stanck.
 
Waer blijfdy doot onaerdighe beeste?
5800
Comt met onsachtelijcke tempeeste
 
Ende trect my alle die leden van een.+
 
Boven alle verradighe ben ick die meeste/
 
Dies ligghe ick soo doloreus van gheeste
 
Dattet herte schueren wil van bitter geween.
5805
Breect herte/ ghy waert veel harder dan steen
 
Bruyct nu compassie tot u/ als tot hem te voren.
 
Metter doot moetet onsachtelijck been
 
Nu knaghen/ want ick siet al verloren
 
Dies wil ict al van mijnen hoofde schoren.
Neve
5810
Hebt Gode voor ooghen
K. Vad.
 
Laet u gheen ontroost becoren
 
Vercoren dochter hebt goeden moet:
 
Van jammer soo weent mijns herten bloet
 
Dat ghy dus onverduldich zijt.
 
Want ghy doch onbeschuldich zijt
5815
Der doot: men wijtes u seker niet
 
Dat Dierick ghestorven is.
Kath.
 
Och noyt sulck verdriet
 
Alle mijn blij schap alle mijn vruecht
 
Alle mijn troost daer jonste in vliet
 
Alle tverlichten mijnder jongher juecht
5820
Alle tbetrouwen van zijnder duecht
 
Sijn mannelijck wesen/ zijn schoon ghelaet
 
Hebbe ick versmaet/ noyt wijf soo quaet.
 
Comt doot en wilt my niet langher sparen.
 
Ick ben in my selven soo desperaet
5825
Ick en weet my van drucke hoe ghebaren.+
 
Ick sal ducht ick uut mijnen sinne varen.
 
Ay my: ick en cans niet langher ghedoghen.
 
Van siecte moet my therte beswaren
 
Nemmermeer en mach ick verhooghen.
5830
Dus vloeyen die tranen uut mijn ooghen.
Begh.
 
Kijct ist nu niet tijt?
Vree.
 
Jaet duyvel jaet.
Begh.
 
Springt dan int crijt
 
Kijct ist nu niet tijt?
Vree.
5835
Twort al profijt
 
Ons vaders raet.
Begh.
 
Kijckt ist nu niet tijt?
Vree.
 
Jaet duyvel jaet.
Begh.
 
Twijf is van drucke half desperaet.
Vree.
5840
Van alder blijschap aant.
Begh.
 
Haer selven weerse.
Vree.
 
Ick hebbe mijnen spieghel
Begh.
 
Ende ick mijn keerse.
Vree.
 
Dits daghelijcx verwijt+
Begh.
 
Ende dits faute van eeren.
Vree.
 
Sy mach haer wel spieghelen.
Begh.
 
Dus salse leeren.
Vree.
 
Ick sal hem gaen houwen in haer ghesichte.
Begh.
5845
Tis best dat ick die camer verlichte
 
Met faute van eeren.
Vree.
 
Daer hebdijt juyst
 
Swijcht/ hoort al lachende inde vuyst.
Kath.
 
O doot/ onsaechtelijcke doot
 
Diet al verslint/ cleyn ende groot
5850
Met onghemake
 
Die weertste die Godt oyt gheboot
 
Is u ghevallen inde poot
 
Veninighe drake.
 
O wy noyt jammerlijcker noot
5855
Dat Venus der minnen strael oyt schoot
 
Des roepe ick wrake.
 
Mijn aensicht verandert nu bleeck nu root
 
Mijn leden zijn swaerder dan een loot
 
Dies ick nu nake
5860
Den doot/ door tlijden dat ick smake.
Begh.
 
O ghy muecht wel sterven
Vree.
 
Ghy hebbet verdient.+
Begh.
 
Wie heeftse doot?
Vree.
 
Haren liefste vrient.
Begh.
 
Ey valsche cladde
Vree.
 
O onaerdighe sletere.
Begh.
 
Hadt ghy hem vermoort
Vree.
 
Noch waert veel betere.
Begh.
5865
Dats waer/ dat coemt uut hitten van bloede
Vree.
 
Uut verstoortheden
Begh.
 
Uut grammen moede
Vree.
 
Ende dit hebdy ghedaen uut puerder quaetheyt.
Begh.
 
Met coelen sinne.
Vree.
 
Alsulcke versmaetheyt/
 
En was liefs herte noyt bewesen.
Begh.
5870
Ghy en moecht nimmermeer ghenesen
 
Der grooter schanden.+
Vree.
 
Ghy zijt de quaetste
Begh.
 
Die gheveynste
Vree.
 
Ende die verhaetste
 
Diemen mach vinden binnen desen lande.
Begh.
 
Ghy doet alle vrouwen schande.
Vree.
5875
Sy vermaledijen u achter u ooghen.
Begh.
 
Tfy moet uus worden
Vree.
 
Hoe const natuer ghedoghen
 
Dat ghy hem troost hebt ontseyt?
Begh.
 
Tis nu al niet
Vree.
 
Dat ghy veel schreyt.
Begh.
 
Soudy u lief laten sterven?
Vree.
5880
Ende uut wreeden ontrooste
Begh.
 
Laten bederven
 
Die ghy met woorden wist te verhueghen?
Vree.
 
Had hem doch ghepaeyt met eender lueghen.
Begh.
 
Neens/ si woude blijven in haer ghemac thuys
Vree.
 
Dat quam uut hovaerdijen+
Begh.
 
Ja ramp hebbe haer bachuys/
5885
Datse alsulcke tyrannicheyt doet.
Vree.
 
Hovaerdighe maechden
Begh.
 
En waren noyt goet.
Vree.
 
Merct desen spieghel
Begh.
 
Ja tis nu tijt.
Kath.
 
Eylacen wat sie ick?
Vree.
 
Daghelijcx verwijt.
Begh.
 
Merct hoe u tvolck misprijsen sal
Vree.
5890
Beschreeuwen
Begh.
 
Befoeyen
Vree.
 
Met vingheren wijsen sal.
Begh.
 
Wie sal u veronschuldighen?
Vree.
 
Ghy en hebt gheen spreken.
Begh.
 
Die kinderen sullen haer tonge nae u uut steken/
Vree.
 
Waer dat ghy gaet
Begh.
 
In steden in dorpen.+
Vree.
 
Elck sal u hondert vloecken nae worpen.
Begh.
5895
Sy ist oock weert
 
Die den genen laet sterven die troost begeert.
Kath.
 
Eylacen dats tghene dat my deert
 
Tis mijn schuit dat bekenne ick al.
 
Ic hebbe my met ontrouwe int werc geneert
5900
Jaloursheyt dede dat ick tgordel stal:
 
Dwelck hy met sieckheden soo seer bequal.
 
Ende boven desen hebbe ick mijn liefste lief
 
Met ontroost vernieut sijn ongheval:
 
Dies hy ghestorven is door tgrief.
5905
O alder weertste dien ick oyt verhief
 
Ick sal u volghen al wort het my suere
 
Metter doot int smertelijck ongherief.
 
Ick bent wel weerdich dattet my ghebuere.
 
O doot waer na beyt ghy? mijn lief is vuere/
5910
Ey doet daghelijcks verwijt uut mijn ooghen
 
Het breeckt my therte/ sin ende natuere
 
Uut vreese voor schanden: hoe sal iet gedoogen?
 
Ick en sals niet langher verdraghen moghen.
K. Vad.
 
Och vercoren dochter laet staen u claghen
 
Dat bidde ick u op vaderlijcke trouwe.
5915
Mijn herte en cans niet wel verdraghen
 
Uwen swaren bitterlijcken rouwe.
 
Al is Dierick ghestorven/ reyn kersouwe/
 
En laet dat niet ter herten dalen.+
 
Alst Gode ghelieft in eenighen vouwe
5920
Metter doot moetmen tghelach betalen.
Neve
 
Och nichte uut deser grooter qualen
 
Uut dit weenen/ uut dit suchten/
 
Uut dit claghen/ uut dit duchten/
 
So pijnt u te vluchten/ int huys van vruechden.
5925
Peynst/ was Dieric een bloeme vol duechden
 
Tsaet van minnen is noch int groeyen.
 
Daer sullen noch also schoone roosen bloeyen
 
Als die op Venus acker verdrooghen:
 
Ende peynst dat uwe liefelijcke ooghen
5930
Macht hebben droefheyt te doen verliesene
 
Oock om een ander roosken te verkiesene.
 
Vreest doch dit grieffelijck onghemack.
Kath.
 
Och wrake der tonghen die dat oyt sprack
 
Daer groote vileynicheyt in verworven is.
5935
Soude ick den ghenen die ghestorven is
 
Om mijnen persoon in reynder minnen
 
Vergheten? ende mijn solaes beghinnen
 
Met eenen die der ooghen behaechde?
 
So waer ic wel weerdich dat my God plaechde
5940
Neen ick/ die blaemte sal ick schutten.
 
Ick moet tmorseel der doot nu nutten
 
Om den ghenen diet herte onderdaen leeft
 
Dwelck hy om mijnen persoon ontfaen heeft/
 
Soo vreese voor schande betuycht int crijt.
5945
Ey valsche spieghel daghelijcks verwijt
 
By u verlies ick tsolaselijck hopen.+
 
O moeder ons Heeren/ uut swaerder nopen
 
Mijn blosende wangen zijn valuwe ende bleeck
 
Mijn ooghen staren/ therte is soo weeck/
5950
Dattet my begheven wilt alteenen.
 
Mijn voeten zijn couwer dan steenen/
 
Niet dan huyt en beenen// so zijn mijn handen.
 
Uut begeerte van hoocheden ende vreese voor scanden
 
Ben ick gheraect in dit perlot.
K. Vad.
5955
Dochter roept aenden almoghenden God
 
Die noyt sondare en liet benoost.
Kath.
 
O almoghende God zijt nu mijn troost
 
Ende vergheeft my al dat ick oyt misdede.
 
Och vader nu bidde ick u om een bede
5960
Nae dien dat ick nu sterven moet
 
Soo begheer ic dat ghy om Gods wille doet/
 
Mijn lichaem in mijns liefs graf begraven.
 
Ick en begheere ter werelt niet meer haven
 
Dan ick metten ghenen die ick begheerde
5965
In minnen/ verrotten mach in deerde.
 
God laet ons in liefden malcanderen sien
 
Ter eeuwigher glorien: macht doch gheschien
 
Vercoren vadere soo verneert u
 
Tot mijnder begheerten.
K. Vad..
 
Ick consenteert u
5970
Met heete tranen vercoren kint.
Kath.
 
Adieu mijn vader die mijn herte bemint.+
 
Adieu hertelijck vrient vercoren neve.
 
Tot Gode ick mijn herte gheve.
 
Ick ghevoele de doot fel ende onsachtelijck.
5975
Ay my: die pijne is onverdrachtelijck.
 
Ontfermt mijns God in dit verdriet.
K. Vad.
 
Eylacen sy sterft
Neve
 
Sy en doet noch niet
 
Tzijn weedommen die haer aen therte steken.
K. Vad.
 
Sy en gheeft gheen kennisse.
Neve
 
Sy sal noch spreken
5980
Hoop ick aen Gode.
K. Vad.
 
Eylacen ay my.
Vree.
 
Begheerte van hoocheden waer duyvel sydy?
 
Ontsteect die keerse
Begh.
 
Ontbeyt ick doe
Vree.
 
Gheeftse haer inde hant/ rasch comes toe/
 
Wantse tghetal sal helpen vermeeren
5985
Die doot zijn/ ende sterven met faute van eeren.
Kath.
 
O Maria alder ontfermhertichste moedere
 
Staet my nu by/ want ick hebs noot:
 
Ghy zijt den sondare een behoedere+
 
Voor des viants temptacien groot.
5990
Ontfermt u mijns/ bloeyende rose root/
 
Mijn sonden zijn sonder comparatie:
 
Ick kenne my schuldich vander doot
 
Mijns liefs/ want sonder confortacie
 
Liet ick hem sterven in desperacie.
5995
Wee my der grooter tyrannezije
 
Tfy sy der schamelheyt int bekinnen.
 
Wee my der stinckender hovaerdije.
 
Tfy sy mijn verwaende sinnen.
 
Wee my dat vlechten sulck grief beghinnen:
6000
Tfy sy der liefde die ick begonste.
 
Wee my dat lief mach sterven uut minnen.
 
Tfy sy der grooter gheveynsder jonste/
 
Dat ick hem noyt ghetroosten en conste.
 
Elck acht mijn eere als stof en sant:
6005
Elck maect mijn maechdelicheyt onreynich:
 
Elck versmaet my meer dan eenich tyrant.
 
Elck hout mijn eerbaer leven vyleynich:
 
Elck prijst mijn trouwe voor oncerteynich:
 
Elc wijst mi met vingeren voor vrouwen en heren
6010
Elck roept ick hebbe der duechden weynich:
 
Elck spout na my noyt sulck verseeren:
 
Dus moet ick sterven mits faute van eeren.
 
Ick bens weerdich ende hondert werven meer
 
Datse my om mijn quaetheyt haten.
6015
O Heere laet dit schandelijck seer
 
Mijnder armer sielen comen ter baten.
 
Och vercoren vader en wilt niet laten
 
Tghene dat ick u hebbe ghebeden:+
 
Metter doot gae ick nu mijnder straten.
6020
Ick hope dat ick noch comen sal heden
 
By Christum inden troon van vreden.
 
Adieu schoon werelt vol vruechden/
 
Adieu schoon lustighe jonghelinghen/
 
Adieu schoon maechdelijcke juechden/
6025
Metter doot moet ick nu henen springhen.
 
Spieghelt u aen my/ en wilt u herte dwingen
 
Eerment duerviert met Venus brande.
 
Niemant en mach my nu verdinghen/
 
Ick moet mijn leven nu laten te pande:
6030
Twelck al ghedaen heeft vreese voor schande.
 
Ick sterve seer gheerne/ ick hebt verdient/
 
Onfermhertighe God zijt mijns ghenadich.
 
Uut minnen volghe ick mijnen vrient
 
Die my in duechden was beradich/
6035
Al ben ick sondich ende misdadich/
 
Helpt my den viant wederstaen.
 
Ick voele die felle doot versmadich/
 
Mijn sprake faelgeert tis al ghedaen:
 
Wilt mijn siele in uwe ghenade ontfaen.
K. Vad.
6040
Och lacen Heere God/ si hevet gheleden
Neve.
 
Vercoren neve zijt doch te vreden/
 
Ghy weent elck herte macht bekermen.
K. Vad.
 
Och God wil haer lieve siele ontfermen/
 
Nu heb ick alle mijn troost verloren.+
Neve
6045
Vercoren neve al is sy voren/
 
Wy moeten volghen alst God begheert.
K. Vad.
 
Och ten is gheen wonder dattet my deert/
 
Sy was soo duechdelijck van manieren/
 
Soo saechtmoedich ende soo goedertieren/
6050
Soo wijs soo eerbaer ende soo vroedich/1)
 
Beleeft/ naerstich/ gheen tijt ledich
 
Datse my in grooter eere hielt staende.
 
Ende nu isse die dood te niete slaende
 
Met haren onsaechtelijcken riguere.
Neve
6055
Mijn ooghen tranen van desen ghetruere/
 
Duer tjammere en can icx niet ghelaten.
 
Och vercoren neve wilt u saten
 
Des drucx/ ende wilt ons raet gheven/
 
Waermen de maechdelike persoon verheven/
6060
Begraven sal/ want sy vermaender af
 
Recht eerse sterf.
K. Vad.
 
Int selve graf
 
Wildese begraven zijn (hoet versweghen sy)
 
Daer Dierick den hollander in gheleghen sy:
 
God laetse met liefden voor hem versamen:
6065
Sy minde hem hertelijck.
Neve.
 
Des segghe ick amen.
 
Nu gaen wy neve den last aenvaerden/
 
Hoemense met eeren sal doen ter aerden/
 
Haren maechdelijcken persone seer soet.+
 
Dat God die siele vertroosten moet.
Pausa.
Vree.
6070
Weent broerken weent
Begh.
 
Ick en can niet gheweenen/
 
Alle mijn ooghen nae tlachen staen.
Vree.
 
Dus soudemen dese amoreuse verbeenen. aant.
 
Weent broerken weent.
Begh.
 
Ick en can niet gheweenen.
Vree.
 
Elck mocht hem vervaren.
Begh.
 
Elck mocht hem vereenen.
Vree.
6075
Jae voor dees mutse: sout dus vergaen.
 
Weent broerken weent.
Begh.
 
Ick en can niet gheweenen/
 
Alle mijn ooghen nae tlachen staen.
Vree.
 
Nu is al ons regiment ghedaen.
Begh.
 
Soo sullen wi elders gaen// doen ons kueren.
Vree.
6080
Men heet ons verraders der natueren.+
Begh.
 
Dats metten ghenen diet qualijck loont.
Vree.
 
Die ons seere aen trect
Begh.
 
Die blijft ghehoont/
 
Soo verre als die saken druckich zijn.
Vree.
 
Onse hanteeren mach wel gheluckich zijn/
6085
Diet wel ghebruyct/
Begh.
 
Dat staet daert staet.
Vree.
 
Vreese voor schande en is niet quaet/
 
Het belet de sonden der onreynicheyt.
Begh.
 
Men heet ons verraders
Vree.
 
Men doet ons cleynicheyt/
 
Al storven die minnaers by onsen gheschille.
Begh.
6090
Men macht al wijten des menschen wille/
 
Dat is die werckman.
Vree.
 
Ja eer wijt beghinnen.
Begh.
 
Hy loct ons in damoreuse sinnen.
Vree.
 
Ja/ ende dan soo schut hy zijnen piet/ aant.
Begh.
 
Ende laetse sterven/+
Vree.
 
Int swaer verdriet
6095
Van minnen: therte blijft een dootlijck pant/
Begh.
 
Die hem ghewachten can voor den brant/
 
Hy heeft om blusschen gheen waters noot.
Vree.
 
Gheen heeter vier
Begh.
 
Gheen hitte soo groot/
 
Als tvier van minnen.
Vree.
 
Dat sprack een clerck.
Begh.
6100
Wy spinnen van als/
Vree.
 
Wy rocken twerck/
 
Als van minnen twee standert draghers.
Begh.
 
Wy zijn tempteerders.
Vree.
 
Der herten plaghers/ aant.
 
Ende daer me steken wy onsen bijsere.
Begh.
 
Nu gaet voren inne.
Vree.
 
En sidy niet wijsere?
6105
Begheerte van hoocheden moet voren gaen.
Begh.
 
Dits dan by oorlove/+
Vree.
 
Wy en sullen niet verloren gaen/
 
Maer by amoureuse herten vercoren gaen.
Conclusie.
Jonst.
 
Ghy minnaers wilt hier jolijt in vaten/
 
Eer ghy te diep terdt inde vloet.
Nat.
6110
Ende wilt ghy minnen/ mint by maten.
Jonst.
 
Ghy minnaers wilt hier jolijt in vaten.
Nat.
 
Dus moestense beyde haer leven laten
 
Duer schaemte ende hovaerdighe ootmoet.
Jonst.
 
Ghy minnaers wilt hier jolijt in vaten
6115
Eer ghy te diep terdt inde vloet
 
Van minnen: aensiet wel wat ghy doet.
 
Mint uus ghelijcke/ ick raet u voor tbeste:
 
Want die te hooghe minnen moet/
 
Men ontrooft hem den voghel uuten neste.
6120
Ende die van thoge moet vallen int leste
 
Seer neder: dat pleecht verdriet te zijne.
 
Tbleeck aen Dierick ende Katherine.
Nat.
 
Twas quaet ghemint/ want zijt bestorven
Jonst.
 
God behoede ons allen alsoo te minnen.+
Nat.
6125
Haer selven sy desperaet bedorven.
Jonst.
 
Twas quaet ghemint/ want zijt bestorven.
Nat.
 
Hovaerdigheyt hevet al verworven/
 
Datmen van Dierick weet te ondervinnen.
Jonst.
 
Twas quaet ghemint/ want zijt bestorven.
Nat.
6130
God hoede ons allen alsoo te minnen.
Jonst.
 
Alsmen die waerheyt pijnt te bekinnen/
 
Tgoet is de duyvel ten mach gheen goet zijn:
 
Want het schiet1) om hoocheyt te ghewinnen/
 
Die herten die int vereenighen soet zijn.
6135
Als die complexien tsamen als bloet zijn
 
Dan comt die vermaledijde rijcheyt/
 
Ende brast int herte een onghelijcheyt.
Nat.
 
Dese onghelijcheyt stroyt haer fenijn
 
Op die reyne amoruese figueren.
6140
Hoe ghelijck sy inder natueren zijn/
 
Datse nochtans malcanderen niet en ghebueren.
 
Dan moetense eeuwelijck daerom trueren.
 
Ja en connense haer herte niet trecken
 
Uut liefs herte: sy moeten die doot besueren/
6145
Na datse hem selven vierich bevlecken.
 
En dede tgoet die minnaren souden te veel plecken
 
Vereenigen/ diemen nu vander hant slaet.+
Jonst.
 
Neemt danckelijck na dattet aldus staet
 
Tghene dat natuerlijck ghevoelen seer prijst.
6150
Om dese minnaers daer dese materie uut rijst
 
Overvloedighen rouwe bedreven was.
 
Doen Katherina die maecht nam haer logijst
 
In Diericks graf dwelc schoone verheven was
 
Menigen druckigen traen om haer gegeven was.
6155
God wil haerder sielen ghenadich zijn.
 
Ick hope elc int eeuwich leven beschreven was
 
Daer die gheminde herten ghestadich zijn.
 
Ghy jonghe sinnen wilt beradich zijn
 
Dat ghy dit werck in dancke ontfaet:
6160
Haer ter eeren daer therte ende sin op staet.
Nat.
 
Jonstighe sin wracht dit uut jonsten/
 
Uut natuerlijc gevoelen den minnaers ter eeren.
Jonst.
 
Neemt danckelijc al en ist geen werc van consten
Nat.
 
Jonstighe sin wracht dit werck uut jonsten.
Jonst.
6165
Die ghene daer wijt eerst om begonsten
 
Wil Godt behoeden voor eenich verseeren.
Nat.
 
Jonstighe sin wracht dit werck uut jonsten
 
Uut natuerlijc gevoelen den minnaers ter eeren:
 
Wy bevelen u allen den Heeren der heeren.
eynde vant seste ende leste spel vanden spieghel der minnen.

Vorige Volgende