De hedendaagsche bankroetier achterhaalt

[p. 58]

Een-en-twintigste tooneel.

Fredrir, Margreet, Johanna, Rein-Hart, Grypardus, Jochem Heeler, Slokop, Wouter. Jannetje.

Margreet.

 

Och! myn Heer, ik heb myn mans stem gehoort waar is hy gebleven.

Reynhart.

 

Uw Man, Juffrouw! die ziet gy hier voor uw gezicht.

 

't Is alles wel: ik heb hem weêr gebracht tot zyn plicht.

Tegen Jochem Heeler.

 

Na 'k merk, myn vriend, komt gy hier om den Boedel op te schryven.

 

Maar gy kunt die moeyte wel sparen, door dien ze niet langer, als tot morgen aan, de kamerzal blyven.

 

't Is een abuis van Monsieur Kortryk, dat hy voor zyn Krediteurs heeft geabsenteert;

 

Hy kan ze gemakkelyk betalen, tot welken einde hy ook te rug is gekeerd.

Tegen Fredrik.

 

Is 't zoo niet, myn Heer?

Fredrik.

 

Voorzeker! dat zal ook zoo geschieden.

Tegen Grypardus.

 

Laat ondertussen maar af, myn goederen, en meubilen nader te bespieden.

 

Niet, dat je me zoo gerust hoeft te gelooven: neen, laat de knecht zoo lang in myn goed,

[p. 59]

 

Tot hy van de Kamer order krygt, dat hy vertrekken moet.

 

Ik zal ondertussen niet manqueren, uw Meesters te laten weten,

 

Hoe ge u, in uw plicht, ten opzicht van de Krediteurs, hebt gequeten.

Grypardus.

 

Gy kunt het doen, als 't u belieft, al was het voort.

 

Wy zullen ook niet mankeeren te zeggen, wat wy gezien hebben. Slokop, een woord.