De geschiedenis van Betsie het paard

[p. 16]

Jan Hendrik en Klaartje.

Voor het station van Amsterdam staan heel veel auto's; als de menschen uit de trein komen, dan rijden ze dikwijls met een auto door de stad.

Daar komen twee kinderen: het is Klaartje uit den Achterhoek en jan Hendrik, haar broertje; ze gaan een dagje met Vader uit, om Amsterdam te zien, en naar Artis te gaan.

De vader van jan Hendrik en Klaartje is dokter, hij rijdt den heelen dag in een auto, en de kinderen mogen vaak mee.

Ze wonen in den Achterhoek in een prachtig huis; het mooiste vinden zij een schilderij, die daar hangt, een schilderij, die heet: ‘De twee Betsie's.’ Moeder vertelt dikwijls van toen zij een klein meisje was, toen Grootvader deze schilderij schilderde; een veulentje in de wei van boer Daalders, en kleine Betsie met lachende oogen en een uitgestrekt handje.

Ja, Jan Hendrik en Klaartje vinden het heerlijk in hun mooie huis en in den grooten tuin,

[p. 17]

vooral als Moeder zoo mooi vertelt.

Maar nu is het wel een heel bijzonder feest, met de trein naar Amsterdam te gaan en Artis te gaan zien. Als zij uit de trein stappen, houden zij vaders hand stijf vast; zoo druk als het toch is in Amsterdam! Dan zien ze, voor het station, alle auto's en vader wil een taxi nemen. Maar Jan Hendrik ziet het rijtuig van den aapjeskoetsier: ‘Mogen we rijden met een echt paard?’ vraagt hij. Ja, ze zitten zóó vaak in een auto; een paard, dat is voor hen veel leuker.

Goed dan; even kibbelen ze er om, wie op de bok zal zitten, naast den koetsier. Maar vader beslist: Dat is werk voor jongens, vooruit Jan Hendrik, jij mag op de bok.’

Daar zit hij, trotsch als een pauw. Maar toch ook wel een heel klein beetje bang, want hij zit zoo hoog; hij houdt zich stevig vast. Vader en Klaartje zitten in het rijtuigje. Al spoedig zit de koetsier met Jan Hendrik te praten; hij vertelt hem allerlei van Amsterdam, en ook van het paard. Hij zegt: ‘Vort Betsie,’ ‘Heet dat paard Betsie?’ vraagt Jan Hendrik. Jawel jongeheer, dat is een heel voornaam paard geweest.’ Nu vertelt de koetsier het verhaal van Betsie.