Huys-gesangen
(1658)–Franciscus Ridderus–
Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Stemme: psal. 24. De aerd is onses Gods voorwaer.1.
SOo haest als Adam nederlagh,
En ons zijn kind'ren gaf de slagh
Die dreygt het eeuwige verderven.
Beloofde Godt het Vrouwen zaedt,
Tot middel tegen 'tsondigh quaet,
Om nae dit sterven noyt te sterven.
2.
Niet meer nu, Adam op de vlucht;
U heyl is in dees vrouwen vrucht:
Dits Abrams vreught, en Jacobs wenschen.
Dits 'theyl voor Godes Israel:
Ons toevlucht tegen doot en hel:
Vereeniger van Godt en menschen.
3.
Hy, Godes Soon, waerachtigh Godt,
Gaf aen Maria 't Moeder Lot
Hy nam uyt haer des lichaems deelen.
Hy was waer mensch, maer seer veracht;
Doch nimmer tot de sondt gebracht,
Om 'tvuyl te reynigen van veelen.
4.
In twee natueren, een persoon:
Des menschen, en oock Godes Soon.
De ziel ten hooghsten trap vereert,
Met gaeven van den Heyl'gen Geest,
Nochtans en is geen Godt geweest,
De menscheyt, want die wiert vermeeret.
|
|