Dagelyckse huys-catechisatie

De natuerlijke zwartigheid, en tegen-gestelde schoonheid der Geestelijke Bruid.

Stemme: Ps. 50. God die der Goden Heer is, &c.

Ik ben zwart, dog lieflijk, Cant. 1:5.

Sang.

⁺ GEen Moriaen van huit soo zwart geroost
Als na de ziel Adams afvallig kroost,
De zwarte tent, in regen staeg en wind
Van Kedars volk, hier geen gelijk by vind,
Jae wie is magtig yets daer neer te stelle,
Dat hale by 't mismaekte Kind der Helle?

+ Jer. 13.23. Cant. 15.

[p. 5]

Tegen-gesang.

De geestelijke Bruid spreekt.

Ik was sulk een, so swart als rook en roet, ⁺
Maer smaed my niet, ik ben weer door het bloet
Gewasschen van mijn goedertieren Heer, ⁺
En noemt mijn dan geene Morinne meer. ⁺
Mijn Jesus heeft die smaed van my genomen
En my de naem doen van sijn Bruyd bekomen.

+ 1 Cor. 6.11.

+ Cant.1.6.

+ Eph. 5.26.27.

Toe-sangen.
Behelsende een toe-juichinge der Geestelijke Maegden.

1. Wie is 't, die sig soo luister-rijk vertoont ⁺
Met Majesteit en heerlijkheid gekroont? ⁺
Verciert al-om in Koninglijk cieraet?
Wie is 't die daer soo vol van glans op gaet?
Is dat die swart? en sietse daer eens prijken
Soo schoon, dat niets by haer is te gelijken.

2. Men tel vry al de Kleurlijkheden op,
Het witte sneeuw op Sal'mons hooge top, ⁺
't Schoon elpen-been, en het behoorlijk wit
Dat in het blad der braefste Lely sit, ⁺
Of sig vertoont in reine Lam're Vagten, ⁺
't En is niet by haer suiverheid te agten.

3. Men zwijg de pronk van Salomons gordijn ⁺
Of wat 'er voorts mogt schoon en keurlijk zijn,
Ten geld hier niet, de Koninglijke Bruid
Steekt boven al nog gantsch beminlijk uit.
Het Duifken mag sijn hals ook wel versteken
Want haren glans niet waert is hier geleken.

4. Hoe schoon de Son deed' blinken haren kuif,
Soo wint het nog de Geestelijke Duif,
Met haer cieraet, veel schoonder toonend als ⁺
Die veertjens aen het schoonste Duifkens hals
Weer blinkend', als de Son daer op mogt schijnen ⁺
Als 't Goud, gemengt met heldere Robijnen.

5. Komt, Burgeren van Zion! en beschouw ⁺
De Vorsten-bruid, en Koninglijke Vrouw
Die na haer smaet, een meerder glans ontfing, ⁺
Niet anders als na de verdonkering

+ Cant. 3.6.

+ Ps. 45.9, 10, 11, 12, 13, 14, 15.

+ Ps. 61.15.

+ Cant. 2.2.

+ Cant. 4.1.

+ Cant. 1.5.

+ Cant. 5.2.

+ Ps. 68.14.

+ Cant. 3.11.

+ Ps. 45.10

[p. 6]

 

⁺ De goude Son komt breken door het duister

 

Met meerder glans en aengenamer luister.

+ Esai. 52.1, 2.