Dagelyckse huys-catechisatie
(1700)–Franciscus Ridderus–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
Stemme: Psalm 65. Men looft u Heer, &c.1. MYn herte juigt, en 'k voel mijn lippen, Ga naar voetnoot+
Ontgrendelt tot Gods lof,
Een dankbaer vreugde-lied ontslippen,
Sijn goedheid is mijn lof.
Een deugt die in Gods heerlijk wesen
Gelijck een Sterr' uit blinkt,
Kan wel een toon zijn uitgelesen
Die lieffelijker klinkt.
2. Mijn God! ons arme Nietelingen
Behaegt die aldermeest,
Niet dat wy Aerde wormkens singen
Met een verheugder geest;
Ons dorre Zielen neer-gebogen
En in het stof gespreyt,
Alleenlijk vinden tot verhoogen
Stof in uw' goedigheyd.
3. Uw' Majesteit doet ons verschricken
En voor uw' grootheids eer,
Waer voor selfs 's Hemels oogen blicken, Ga naar voetnoot+
Staen wy beschaemt veel meer,
Uw' groote magt doet ons vertsagen,
Uw' regt smijd ons te grond,
Wie kan uw' strenge gramschap dragen?
Uw' Raed sluit ons de mond.
4. Al wat in u is, Heer der Heeren,
Brengt ons maer vreese aen;
Maer noit genoeg sullen wy eeren
Uw' gunst waer door wy staen,
| |
[pagina 2]
| |
Die doet ons dorre zielen rijsen,
En heft ons van de grond,
Dies willen wy haer dank bewijsen,
Met hert en met de mond.
5. O goedheid! eed'le Koninginne,
Uytstekend' boven al,
Mijns Heeren deugden, stiert mijn sinnen
't Wijl ik u roemen sal?
Gezegent moet hy eeuwig wesen
Die uw' altoos besat,
Gy ook eeuwiglijk gespresen
Ons hoogste vreugt, en schat.
6. Dat uw' deugt de lipkens tuigen,
Der kinderkens nog teer,
Selfs die aen 's Moeders borsten zuigen,
Laet melden uwe eer;
Want van uw' is ons zijn en leven
En van de Borsten af
Sult gy ons vorder niet begeven,
Tot aen het donk're graf.
7. Dat dan die frissche Jongelingen
En soete Maegden-rey
Ook vrolijk t' uwer eere singen;
Dat Man en Vrouw verbrey
Uw' goed, en d' oude grijs van hairen
Ook treden in den rang,
En haer genegentheid verklaren
Met af-geloofden sang.
8. Eer dat wy waren en bestonden,
Ga naar voetnoot+ Had gy al uw' bestand,
Ja voor des Werelds bouw, en gronden
Waert gy, ô waerdigst' pand!
Uit uw' is al ons heil geresen,
En in den tijd hebt gy
Uw' gunst veelvuldig ons bewesen,
Dies loven wy u bly.
9. Gy waert ons by van Mat en Lueren,
Ga naar voetnoot+ Uw' hand selfs nam ons op,
Gy hebt ons ook tot allen uuren
Bewaekt en tot de top
Gevoert van duisent zegeningen
Na lichaem en na ziel,
| |
[pagina 3]
| |
Die ons gestadiglijk omringen
En volgen op de hiel.
10. O looft haer al gy menschen sonen;
En volgt der heil'ge Choor,
Die uw' met sulke Hemels-toonen
Gantsch wacker treden voor.
Looft God, zijn goedheid is bestendig, Ga naar voetnoot+
Indien gy 't niet en doet
Gy kort Gods eer al veel te schendig
En toont een quaed gemoet.
11. Foey! die haer eigen netten rooken Ga naar voetnoot+
En kussen hare hand.
En voor haer eigen Afgod stooken
Een zwarten offer brand;
Sal men des Heeren soo vergeten?
En tot zijn onder-gank
Sig selfs stoutmoediglijk toe-meten,
Daer God van komt de dank.
12. Wie wil dan van verdiensten roemen?
Die 't schopt met de voet
Dit Hemels-kind, en is te doemen,
Maer 't geen, 't zy opgevoed
Te Gad, en d' Askelonsche straten, Ga naar voetnoot+
Asdodier, Philistijn,
En die des waerheids toorts-ligt haten,
Een Vriend Gods kan 't niet zijn.
13. 'k Ontmoet wel een Genaden-zetel Ga naar voetnoot+
Een Soen-dak opgeregt
In Salems Hut, maer te vermetel
Heeft hy der Ga naar voetnoot*Knegten Knegt
Daer een Verdienst stoel by versonnen,
O snooden Antichrist!
Daer zijn verdigts'len eerst begonnen
Daer 't Volk Gods niet van wist.
14. Wilt gy Gods eigen uitspraek horen,
Let wat' er door de Wolk
Door eene stemme tot de ooren
Klonk van zijn trouwen Tolk
Om dit ook Israël te leeren;
Barmhertig, liefden rijk,
Vergevend' is de Heer der Heeren, Ga naar voetnoot+
Dien niemand is gelijk.
| |
[pagina 4]
| |
15. Wel aen mijn Ziel! wilt dit belijden,
Dat dit uw' Lof-sang zy,
Stem hier in toe met d' oude tijden,
Houd uw' van Babel vry;
En gy, mijn Koning hoog verheven!
Laet uw' dit hert'lijk Lied
Daer in wy uw' genade geven
Den prijs, mishagen niet.
16. En even t' wijl de Rook-pilaren
Van onse dankbaerheid
Tot uw' ten Hemel opwaerts varen,
Soo laet uw' goedigheid
Soo even hier van ons verheven
Aen het gebrek en schuld
Van onse zwacke Veder geven
Verschooning, en geduld.
17. Haer deugt is roembaer boven maten:
Wie maekte soo een werk,
Waer in hy kon haer lof bevaten?
De Lugt die heeft haer perk,
De blonde Son loopt door haer ringen
't Zee-schutsel is bekend,
Maer wie is magtig, Heer, te singen
Uw' goetheid sonder end.
S. Simonides. |