Dagelyckse huys-catechisatie

Van Johannes in Patmos, tot het einde der Schrifture.
De een-en-dertigste dag.

b. Vr.

Hoe is 't met de andere Apostelen gegaen?

Antw. Na dat sy haer dienst vervult hadden, so zijnse mede gedood om des Euangeliums wille: alleenlijk Johannes die de laetste is geweest, is sijn eigen dood gestorven, nogtans also, dat hy mede gevangen is geweest, Apoc. 1.9. Ik was in het Eyland Patmos om het woord Gods.

c. Vr.

Wat is 'er geschied, terwijle Johannes daer gevangen was?

Ant. Hy geraekte op den dag des Heeren in een vertreckinge van sinnen, ende hy sag een groot gesigte, namelijk, hy sag den Heere Jesum, wandelende in het midden van seven goude Kandelaren, en in een seer heerlijke vertoninge, Apoc. 1.13. Hy was bekleed met een lang wit kleed tot de voeten toe, Apoc. 1.14, 15, 16.

c. Vr.

Waer toe diende dit gesigte?

Ant. De Heere Jesus getuygt hebbende, dat hy was de eerste, en de laetste, so gaf hy last aen Johannes dat hy soude schrijven 't geen hy hoorde, en 't gene hy sag; en dat hy dese Brieven senden soude aen de Gemeynten van Asien, Apoc. 1.19. Schrijft 't gene gy gesien hebt, en 't gene is, en 't gene geschieden sal na desen, Apoc 1.20.

b. Vr.

Wat dede de Heere schrijven na de Gemeynte van Ephesen?

Ant. Dat hy de sorgvuldigheid van de Opsienders prees in het tegenstaen van de quade: Maer datse schuldig stonden aen af-wijckinge van haer eerste liefde, waer tegen hy haer waerschout, met belofte van den boom des levens, indien sy de eerste werken wederom deden, en overwonnen, Apoc. 2.4. Ik hebbe tegen u, dat gy uwe eerste liefde verlaten hebt, Apoc. 2.1, 2, 3, 7.

a. Vra.

Wat dede de Heere schrijven aen de Gemeynte van Smyrna?

Ant. Hy prijst haer over verscheyde deugden van lijdsaemheyd en andere; hy waerschout haer tegen de aenstaende verdruckingen, en belooft den Overwinner de Krone des levens, Apoc. 2.11. Die overwint, en sal van de tweede dood niet beschadigt worden, Apoc. 2.9.10.

c. Vr.

Wat moest Johannes schrijven aen de Gemeynte van Pergamo?

Ant. De Heere prijst haer over hare standvastigheyd in de ver-

[p. 542]

druckingen: Maer bestraft haer datse de leere der Nicolaiten en Balaams niet tegen-stonden: Dog hy belooft den Overwinners het verborgen Manna, en den witten Keur-steen, Apoc. 2.17. Die overwind, ik sal hem geven te eten het Manna dat verborgen is, Apoc. 2.13, 14, 16.

b. Vr.

Wat schreef Johannes aen de Gemeinte van Thyatiren?

Ant. Dat de Heere haer prees over hare liefde-dienst, gelove, lijdsaemheyd, en andere goede werken: Maer dat hy haer bestrafte, om datse de Hoere Jezabel lieten leeren, den welken de Heere haer oordeel dreygt: Maer de Heere beloofde aen die haer wagteden, datse magt sullen hebben over de Heydenen, Apoc. 2.19. Ik weet dat uwe laetste werken meer zijn als de eerste, Apoc. 2.20, 21, 26.

b. Vr.

Wat schreef Johannes aen de Gemeynte van Sardis?

Antw. Hy vermaent haer tot meerder waerheid en sorgvuldigheyd; Of dat hy andersins seer onverwagt ten Oordeel over haer soude komen: Dog hy belooft aen alle die haer klederen niet bevlekt hadden, dat haer namen uyt het Boek des Levens niet souden werden uyt-gedaen, Apoc. 2.5. Ik sal zijnen naem belijden voor mijnen Vader, Apoc. 3.1, 3.

a. Vr.

Wat dede de Heere schrijven aen de Gemeynte van Philadelphia?

Ant. Hy prijst haer over hare standvastigheyd, en belooft, datse bewaert sullen worden in de ure der verdruckinge, en datse Pilaren in den Tempel sullen zijn, Apoc. 2.12. Ik sal op hem schrijven den wille mijnes Gods, Apoc. 3.8, 9.

b. Vr.

Wat schreef Johannes eyndelijk aen de Gemeynte van Laodicea?

Ant. Dat de Heere bestrafte scherpelijk haer lauwheid, en haer ydele roem op een ingebeelden geestelijken rijkdom: Hy belast haer dat sy van Jesus moesten kopen het regte Goud, en de regte Oogen-salve: Hy waerschouwt haer dat hy nog aen hare deure klopte: ende dat die hem nog wilden in-laten, met hem Avondmael souden houden, Apoc. 3.21. Die overwint, ik sal hem geven met my te sitten in mijnen Throon, Apoc. 3.15, 17, 18.

c. Vr.

Wat gesigten heeft Johannes gesien?

Ant. Johannes opgewekt zijnde om den openen Hemel te sien: so sag hy God in sijn Majesteit, dien de vier-en-twintig Ouderlingen en de vier Dieren groote eere toe-songen; en daer na sag hy Jesum Christum die ook seer wierd verheerlijkt van de Heilige, Apoc. 4.8. Sy songen, heilig, heilig is God, Apoc. 4.2, 3, 11. Apoc. 5.5, 8, 9, 13.

c. Vr.

Wat gesichte volgde hier op?

[p. 543]

Ant. Door het openen van seven Zegelen van een Boek, wierden hem vertoont vele ellenden, die de wereld souden overkomen, als moord, honger, peste, aerd-bevinge, etc. Apoc. 6.8. Ik sag een vael Paerd, en die daer op sat, zijn naem was de dood, Apoc. 6.4, 5, 12, 14. Apoc. 8.5, 6.

b. Vr.

Souden dese Quaden ook de Vrome verderven?

Ant. Neen: daerom wierden Johanni vertoont een getal van hondert vier-en-veertig duisent zalige Joden, en een ontelbaer getal van zalige Heidenen, dewelke God loofden, om dat hy haer so genadelijk had bewaert, Apoc. 7.10. Sy riepen met groote stemme, de zaligheid zy onsen God, die op den Throon sit, ende den Lamme, Apoc. 7.3, 4, 12, 15.

b. Vr.

Wat sag Johannes nog al meer?

Ant. Hem wierden Engelen vertoont, dewelke als sy basuynden, so quamen nieuwe ellenden over de Wereld, Apoc. 8.13. Een Engel riep, wee, wee, wee, den genen die op de aerde wonen, Apoc. 8.8, 12. Apoc. 9.3, 9, 19.

c. Vr.

Heeft Johannes geen bysondere gesigten gesien over de Kerke Christi?

Ant. Ja hy: want hy sag hoe de Dienst-knegten des Heeren souden strijden, en hoe dat de Heere twee bysondere Mannen soude uyt-senden, als twee voorname getuygen van sijn Euangelium, om sijn Vyanden te plagen, Apoc. 11.6. Sy hebben magt de Aerde te slaen met allerley plage, Apoc. 11.1, 3.

a. Vr.

Hoe soude het met die twee Getuigen af-lopen?

Ant. Daer quam een Beest op uyt den af-grond, 't welk dese twee Getuygen dode: waer over de menschen seer blijde waren, om datse door de Leere van dese twee Propheten gepijnigt wierden: Dog daer na sag Johannes dese twee Getuygen in den Hemel, Apoc. 11.12. Sy voeren op na den Hemel, Apoc. 11.8, 9, 10.

c. Vr.

Wat volgde hier op?

Ant. Op het basuynen van den sevenden Engel, sag Johannes, dat de Koningrijken der Wereld des Heeren en sijnes Christi geworden waren: Waer over de Heyligen in den Hemel heerlijke Lof-sangen songen, Apoc. 11.17. Sy seiden, wy danken u Heere God Almagtig, Apoc. 11.15, 18.

b. Vr.

Wat gesigte wierd Johannes na desen vertoont:

Ant. Hy sag een Vrouw die een Kindeken baerde, dewelke van een rode Draek vervolgt wierd, so datse in de Woestijne vlugten moeste: waer door wierd afgebeeld, dat Gods Kerke veel en zware vervolgingen soude moeten uyt-staen, Apoc. 12.17. De Draek vergrimde op de Vrouwe, ende ging henen om krijg te

[p. 544]

voeren tegen de overige van haer zaed, die de geboden Gods bewaren, Act. 12.3, 6, 13.

b. Vr.

Wat gesigten heeft Johannes na desen gehad?

Antw. Hy sag uyt de Zee op-komen een Beest, hebbende seven hoofden, en thien hoornen: waer door wierd af-gebeeld het Keiser-rijk van Romen, 't welke Gods Kerke seer soude vervolgen: Daer na sag hy een ander Beest uyt de aerde op-komen, 't welk twee hoornen had als Rams hoornen, waer door den Antichrist word af gebeeld, die Gods Kerke veel quaed soude doen, Apoc. 13. vs. 14. Het verleid de gene die op der aerde wonen, Apoc. 13.1, 3, 7.

c. Vr.

Wat is op dit gesigte gevolgt?

Ant. Den Apostel sag Jesum Christum staen als een Lam op den Berg Zion, met hondert vier-en-veertig duisent Geteeckende by hem: Waer op volgde een vertoninge van het eeuwige Euangelium, en veel Lof-sangen over de voorsegginge van den val van Babel, en van de straffen voor alle die het Beest den Antichrist souden volgen: daer na wierden Engelen gesien met Zeisens in de handen om af te maeyen; alles tot afbeeldinge van de Oordeelen die de Heere over de ongelovige senden soude, Apoc. 14.1. Het Lam stond op den Berg Zion, Apoc. 14.2.7, 9, 16.

c. Vr.

Hadden de gesigten der plagen nog geen einde?

Ant. Neen, maer Johannes sag nog seven Engelen, die de laetste plagen hadden; en een glasen Zee, daer de Overwinners van het Beest vrolijk by-stonden, met Lof-sangen in haer mond: Daerna quamen die seven engelen uit den Tempel, en goten hare Wraek-phiolen uit over de aerde, insonderheid ook over het Beest, en tot ondergang van het groote Babylon, Apoc. 15.1. Seven Engelen hadden de seven laetste plagen, Apoc. 15.2, 4, 8. Apoc. 16.19.

b. Vr.

Hoe wierd aen Johannes den Antichrist nogmaels vertoont?

Antw. Hy sag in een Woestijne de groote Hoere van Babylon, sittende op een root Beest, dat seven hoofden, en thien hoornen hadde, waer door Koningen wierden verstaen, die van het Lam souden overwonnen worden, Apoc. 17.4. De Vrouwe was bekleed met purper en scharlaken, Apoc. 17.2, 8, 14, 18.

c. Vr.

Hoe sag Johannes de val van het groote Babylon?

Ant. Hy hoorde een stemme die desen val voorseide, waer over de vrome vermaend wierden uyt Babel te gaen: Daer na wierd getoont, hoe droevig alle Koningen en Koop-lieden souden zijn over desen val: en hoe blijde dat de Vrome souden zijn: En tot nader versterkinge van dese voorsegginge, soo wierp een Engel

[p. 545]

eenen grooten steen in de Zee, Apoc. 18.2. Sy is gevallen, Sy is gevallen de groote Babylon, Apoc. 18.3, 9, 17, 21.

a. Vr.

Wat gesigte volgde hier op?

Antw. Johannes sag groote blijdschap onder de Heilige over desen val, en over de aenstaende Bruiloft des Lams: Daer op sag hy een verschrickelijke Ruyter op een wit Paert, die de Sone Gods was: Die de persse trad van Gods toorn; de welke een groote slagtinge maekte over sijne Vyanden. Daer na sag hy dat het Beest en de valsche Propheet in den Poel wierden geworpen, Apoc. 19.20. Het beest wierd gegrepen, Apoc. 19.2, 5, 8, 13.

b. Vr.

Wat gesigten sag Johannes over de heilige Martelaren, die van het Beest gedood waren?

Antw. Hy sag een Engel die den Duyvel voor duisent jaren vast bond; en de Martelaren sag hy op Throonen sitten; dog daer na wierd de Satanas ontbonden, en verwekte vervolginge tegen de vrome, door Gog en Magog. Dog het vyer verslond'se; en de Duivel wierd in den afgrond geworpen: Daer op volgden een witten Throon, daer eenen op sat voor wie Hemel en Aerde vervloden, en voor wie alle menschen ten oordeele verschenen, Apoc. 20.12. Ik sag de doode klein en groot, staende voor God, Apoc. 20.3, 4, 8, 13.

c. Vr.

Wat voor een gesigte volgde hier op?

Ant. Johannes sag een nieuwen Hemel, ende een nieuwe Aerde met het nieuwe Jerusalem, verciert als Christi Bruyd, en in een seer heerlijken stand, waer in dat geen onreine mogten komen, Apoc. 21.3. Ik Johannes sag de Heilige Stad, het nieuw Jerusalem, nederdalende van God uit den Hemel, Apoc. 11.6, 16, 21, 27.

c. Vr.

Hoe zijn dese openbaringen, en dese gesigten besloten?

Antw. Johannes sag een groote Reviere met Wateren des Levens, op welker Oever de Boom des Levens was staende: daer by sag hy de heerlijkheyd van de Inwoonders van 't nieuwe Jerusalem, met last, dat hy dese gesigten soude verzegelen, al-hoe-wel sommige de selvige souden misbruyken tot haer zwaerder oordeel: Waer op Johannes hoorende dat de Heere seyde; Ik kome haestelijk, soo antwoorde de Apostel Johannes met groote begeerte, Apoc. 22.20. Ja komt Heere Jesu, Apoc. 22.1, 3, 5, 18.

a. Vr.

Hoe worden de Geschiedenissen der heylige Schrifture besloten?

Ant. Met desen wensch (die ik met Johannes aen allen die dese bladeren sullen lesen en gebruiken, ook hertelijk toewensche, ) Apoc. 22.21. De genade ons Heeren Jesu Christi zy met u allen.

AMEN.