Dagelyckse huys-catechisatie

Van de staet na dit leven.
De dertigste dag.

a. Vr.

Wat voordeel sal het geven, dat men de Gods-dienst vlijtig waer neemt?

Ant. De Godsaligheyt heeft een groote belofte, 1 Tim. 4.8. De Godsaligheid is tot alle dingen nut, hebbende de belofte des tegenwoordigen, ende des toekomende levens, Heb. 10.39. Wy gelooven tot behoudinge der zielen, 1 Pet. 1.9.

b. Vr.

Wanneer bekomt men het toekomende leven?

Ant. Na dat de Geloovige gestorven zijn, 1 Cor. 15.19. Indien wy alleenlijk in dit leven op Christum zijn hopende, soo zijn wy de ellendigste van alle menschen, 2 Cor. 5.1. Joh. 5.24.

a. Vra.

Worden de zielen der gene die gestorven zijn niet eerst gesuyvert in een Vagevier?

Ant. Neen, want sy zijn zalig terstond na de dood, Apoc. 14.13. Salig zijnse die in den Heere sterven van nu aen, Luc. 23.43. Heden sult gy met my in den Paradijse zijn.

c. Vr.

Waerom seyd dan Paulus, 1 Cor. 3.15. Soo yemands werk sal verbrand worden, die sal schade lijden, maer selve sal hy behouden worden, dog alsoo als door vier?

Ant. Paulus spreekt niet van een Vagevier tot straffe der quade werken, want dit vier daer hy van spreekt, proeft ook goede werken, vs. 13, 14. maer hy spreekt van een vier der beproevinge over 't gene yeder leert en predikt van Jesus Christus: 't welk is het vier van vervolginge, ende van beproevinge des Geests, Mat. 3. vs. 11. Hy sal u doopen met den Heligen Geest, ende met vier, 1 Pet. 1.7. Apoc. 2.2. Gy hebt beproeft de gene die seggen datse Apostelen zijn ende en zijn 't niet.

[p. 173]

b. Vr.

Hoe seid dan Christus, Mat. 5.26. Voorwaer segge ik u, gy en sult daer geensins uitkomen, tot dat gy den laetsten penning sult betaelt hebben?

Ant. Christus spreekt van burgerlijke twisten, en belast dat men by tijds met zijn partye sal versoenen, eer hy het uyterlijke regt vordert, vs. 25. Weest haestelijk wel gesint tegen uwe tegenpartye, terwijle gy nog met hem op den weg zijt, Matt. 10.30.

c. Vr.

Hoe wenscht dan Paulus, 2 Tim. 1.18. De Heere geve hem, dat hy barmhertigheid vinde by den Heere in die dag?

Ant. Paulus siet op den dag des Oordeels, wanneer hy wenst dat Onesiphorus mogt een genadig Regter vinden, Act. 3.19. Bekeert u, ende gelooft, op dat uwe sonden mogen uitgewischt worden: wanneer de tijden der verlossinge sullen gekomen zijn van het aengesigte des Heeren, Matt. 25.34.

c. Vr.

Schijnt Christus niet te leeren dat 'er na dit leven sommige sonden sullen vergeven worden in het Vagevier, Matth. 12. vs. 32. De sonden in den Heiligen Geest, en sal nog in dese Wereld, nog in de toekomende wereld vergeven worden?

Ant. Neen: want Jesus stelt dese manier van spreken om af te snijden de ydele hoope der gene die denken na dit leven vergevinge te sullen konnen bekomen: Daerom verklaert hy hem selve nader, Marc. 3.29. Soo wie gelastert sal hebben tegen den Heiligen Geest, die en heeft geen vergevinge in der eeuwigheid.

b. Vra.

Wie zijn dan dese, Phil. 2.10. Die onder der aerde zijn moeten haer knien voor Christus buigen?

Ant. Dit zijn de boose Geesten, dewelke ook sullen genoodsaekt zijn, aen Christo onderdanige eere te bewijsen, Col. 2.15. Den Overheden, ende Magten uitgetogen hebbende, heeft hy die in 't openbaer ten toone gestelt, ende heeft door het kruice over haer getriumpheert, Matt. 8.31.

a. Vra.

Welk is het regte Vagevier?

Ant. Het Bloed, ende de Geest Christi, Mal. 3.2. Hy sal zijn als het vier eenes goudsmits, 1 Cor. 6.11. 1 Joh. 1.7. Het bloed Jesu Christi des Soons Gods reinigt ons van alle onse sonden.

b. Vr.

Wat raed met soodanige, die in dit leven geen vergevinge hebben ontfangen?

Ant. Die sullen na de Helle gesonden worden: Want na dit leven is geen tijd van genade als men die hier versuymt heeft, Apo. 10. vs. 6. Daer zal geen tijd meer zijn, Heb. 3.7. Heden, indien gy zijne stemme hoort, 2 Cor. 6.2.

c. Vr.

Indien de zielen in het Vagevier niet gaen, na wat plaetse varense dan henen?

[p. 174]

Ant. De ziele der geloovige gaet terstond na den Hemel by Christus, Luc. 23.43. Jesus seide tot hem, Voorwaer segge ik u, heden sult gy met my in 't Paradijs zijn, Eccl. 12.7. 2 Cor. 5.1. Wy weten, dat als ons aerdsche huys deses Tabernakels gebroken is, wy een huys hebben in den Hemel.

c. Vr.

Wat plaetse is dan dien Altaer, daer onder Johannes de zielen sag leggen? Apoc. 6.9.

Ant. Dien Altaer was een plaetse in den Hemel, Apoc. 8. 1, 3. Daer quam een ander Engel, ende stond aen den Altaer, Apoc. 5.17.

c. Vr.

Hoe baden dan de Joden voor de doode? 2 Mach. 12.44.

Ant. Dit was maer een Joodsche superstitie, en een daed van Judas, die niet geschiede na Gods Wet: Al is 't dat dese Schrijver dit prijst, nogtans het is daerom niet goed, want hy is een Dwael-geest geweest, en daerom is dit Boeck Apocrijph, siet 2 Mach. 2.25. 2 Mach. 1.19. 2 Mach. 2.45.

a. Vr.

Genieten de zielen der geloovige eenige vreugde voor de tijd van het laetste Oordeel?

Ant. Ja: Apoc. 6.11. Aen een ygelijk wierden lange witte kleederen gegeven, 2 Cor. 5.6, 7, 8. Apoc. 14.13. Zalig zijnse die in den Heere sterven van nu aen.

b. Vr.

Hoe seid dan de Prediker, Eccl. 3.19. Gelijk die sterft, alsoo sterft dese, ende sy hebbe alle eenderley adem?

Ant. Dit is niet het geloove van de Prediker, want dan soude hy selfs de opstandinge niet gelooft hebben, 't welk anders blijkt, vs. 21. Wie merkt dat de adem der kinderen der menschen op-gaet na boven? cap. 12.9. Maer het is een woord dat hy verhaelt als uyt de mond van een dwasen godloose, die alleen oordeelt na 't gene hy hoort en siet, Mal. 3.14. Gy segt het is vergeefs God te dienen. Ps. 14.1.

a. Vr.

Hoe word dan geseyd dat de zielen slapen? Apoc. 6.11.

Ant. Dit word geseyd ten opsigt van haer arbeyd des lichaems, daerse van rusten; Al-hoe-wel het Hemelsche leven ook wel een ruste word genaemt, om het volle genoegen van veugde, dat aldaer wesen sal sonder pijne en smerte, Heb. 4.9. Daer blijft dan een ruste over voor het volk Gods, Apoc. 13.15. Job. 3.17.

c. Vr.

Hoe gaet het dan met de ziele der godloose?

Ant. De selvige worden terstond na de Helle gesonden, om daer gepijnigt te worden, Luc. 16.23, 24. De Rijke-man was in de Helle in Pijne, Num. 16.39. Sy voeren levendig ter Hellen.

b. Vr.

Waerom word dan geseid, dat na het laetste Oordeel de straffen eerst sullen beginnen? Mat. 8.12. Aldaer sal pijne zijn.

Ant. Dit siet op de volle mate van straffen ten jongsten dage,

[p. 175]

ende dat insonderheyt beide na ziele en na het lichaem, Mat. 25.46. Dese zullen gaen in het eeuwige vyer, Marc. 9.43, 44. Joh. 5.29. Die het quaed gedaen hebben, sullen opstaen tot de opstandinge der verdoemenisse.

b. Vr.

Waer moet men dan meest sorge voor dragen?

Ant. Voor den geestelijken staet der ziele, op dat men sekerlijk wete, datmen stervende, na den Hemel sal genomen worden, Matt. 16.26. Wat baet 'er een mensche, soo hy de geheele wereld wind, ende schade lijd zijner ziele, Mat. 6.33. Soekt eerst het Koningrijke Gods.

b. Vr.

Is dan op het lichaem geen agt te slaen?

Ant. Ja het, want ons lichaem moet soo wel vreugde, of straffe dragen, als onse ziele? 2 Cor. 5.10. Een yegelijk sal weg dragen 't gene in het lichaem geschied, na dat hy gedaen heeft, het zy goet het zy quaed, Esa. 66.24. 1 Cor. 15.44.

c. Vr.

Hoe kan dat wesen, dewijle onse lichamen na de dood verrotten en vergaen?

Ant. De lichamen die gestorven zijn, sal God wederom levendig maken, en uyt den dooden doen opstaen, Joh. 5.28. De ure komt, dat alle die in de graven zijn, sijn stemme zullen hooren, vs. 29. Ende sy sullen uyt-gaen, Act. 24.15. 1 Cor. 15.29.

a. Vr.

Sal het selve lichaem opstaen, dat gestorven is?

Ant. Ja, 1 Cor. 15.53. Dit verderffelijke moet onverderffelijkheid aen doen, Phil. 3.21. Job 19.26. Ik sal met dese mijne oogen mijn Verlosser aenschouwen.

b. Vr.

Waerom seyd dan Christus, dat de geloovige als Engelen sullen zijn, Luc. 20.36.

Ant. Dit seyd hy niet, om datse geen lichamen sullen hebben, maer ten aensien van datse niet sullen sterven, en ook niet trouwen, vs. 35. Sy en sullen niet trouwen, vs. 36. Sy en konnen niet sterven 1 Cor. 15.51.

c. Vr.

Wat is dan dat geestelijk lichaem, 1 Cor. 15.44.?

Ant. Die geestelijkheid beteykend geestelijke hoedanigheden, gelijk verklaert word, vs. 53. Dit verderffelijke moet onverderffelijkheid aendoen, ende dit sterffelijke moet onsterffelijkheid aendoen, vs. 40. Phil. 3.21. Wy sullen den heerlijke lichame Christi gelijkformig zijn.

c. Vr.

Maer waerom seyd dan Paulus, 1 Cor. 15.50. Vleesch en bloed konnen het Coningrijke Gods niet be-erven?

Ant. Door vleesch en bloed word niet verstaen de substantie van onse lichamen, maer de sondige hoedanigheden: Gelijk het verklaert word door 't volgende woord verderffelijkheid, verss. 50.53. Mat. 16.27.

[p. 176]

c. Vr.

Hoe seid Paulus, 1 Cor. 6.13. God sal den buik te niet doen?

Ant. Hy spreekt van het gebruik des buyks, na de wijse der aerde, in spijse en drank, etc. want in den Hemel sal geen aertsch leven zijn, Luc. 20.35. Sy sullen nog trouwen, nog ten houwelijk uitgegeven worden, Rom. 14.17. Het Koningrijke der Hemelen bestaet niet in spijs en drank, 1 Cor. 15.49.

a. Vr.

Wie sullen opstaen uyt den dooden?

Ant. Alle Menschen die gestorven zijn, als de Heere ten Oordeel komt, Joh. 5.28. De ure komt, in welke alle die in den grave zijn, zijn stemme sullen hooren, Act. 24.15. 2 Cor. 5.10. Wy alle moeten voor den Regter-stoel Christi openbaer worden.

b. Vra.

Hoe is dit mogelijk, dewijle vele lichaemen van de beesten zijn gegeten, andere zijn tot assche verbrand, etc.

Ant. Dit is mogelijk by God, die de wereld uyt niet heeft konnen maken, Matt. 22.29. Jesus seide tot haar, Gy dwaelt, niet wetende de Schriften, nog de kragt Gods, Rom. 1.3. Eph. 1.19.

b. Vr.

Waer toe sal dese opstandinge geschieden?

Ant. Om tot een eeuwigen staet des levens over te gaen, Dan. 12. vs. 2. Vele dan die in het stof der aerde slapen, sullen ontwaken, dese ten eeuwige leven, en gene tot versmaetheden, en eeuwige afgrijsinge, Joh. 5.29. Die het goede gedaen hebben sullen uitgaen tot de opstandinge des levens.