Vreugde-Bergh, bestaende in ziel-suchten, bruylofts-gesangen, en stightelijke vermakelijkheden (eerste deel)

Toe-gift op de winter.

Stem: Mijn Harp bekleedt met rouwe.

1. Gaat ghy Lupaart tot de Mieren,

En besiet aldaar
’t Leven van die kleyne Dieren,
Ende leer van haar
Wakker wesen in den morgen,

[p. 11]

 

Van u jongge Ieucht,

 

Dat ghy niet en hebt te sorgen

 

Als ghy niet en meught.

 

2. Siet de Beesjes reppen, roeren,

 

Met gesta’ge vlijt,

 

Om haar noodruft in te voeren

 

Voor de barre tijt:

 

Als ‘er niet en valt te soekken

 

Schoon men harde loopt,

 

O! dan hebben sy haer hoekken

 

Vol en opgehoopt.

 

3. Soo ghy dan soekt wel te varen,

 

Slaat de handen an,

[p. 12]

 

Om in tijdts wat op te garen

 

Voor den Oude Man:

 

Want die in haar Ieught niet sparen,

 

O! wat baet veel goets:

 

In haar oude koude Iaren

 

Gaan sy barre-voets.