dien 's nachts niet slapen kan, als hij 's avonds zoo druk heeft gepraat, (dat gebeurde anders niet dikwijls meer in den laatsten tijd, daar zorgde ik wel voor!) en daarom is 't beter, dat hij bij mij in de kamer blijft werken voortaan.
- Dat zal dan misschien mijn werk óok ten goede komen, tante! zei ik lachend. Ik nam het nieuws waarschijnlijk beter op, dan ze had verwacht, haar gezicht was tenminste éen graad vriendelijker, toen ze weg-ging, dan toen ze kwam.
Om de waarheid te zeggen, vind ik het heerlijk, alleen te zijn. Ik kan dan in mijn dagboek schrijven, wat ik nu alleen 's middags kon, of brieven beantwoorden, of lezen, - alles wat ik wil. Tante moest eens weten, welk een pleizier ze mij doet door haar besluit, dan zou ze stellig mij bij zich nemen, en Bernard alleen laten zitten.
Het is toch eigenlijk wel interessant, je zoo gevaarlijk te weten, dat een jongen met alle zorg aan je invloed moet worden onttrokken!