Over-Ysselsche sangen en dichten

[p. 104]

tekstkritische noten

Aanhangsel van 1634. Zie hierover ‘De dichter Revius’, pag. 107 en vergelijk de noot bij de voorrede van dit deel.

Aanhangsel van 1634.
Den siecken Arent geslagen van Gods hant door den Coninck van Sweden.^*

Een Arent, overlaen door 't eten eener prijen¹
Wiert dodelijcken cranck: en, comende aen 't spijen,

Riep deerlijck: Moeder lief, nu ist met my ghedaen,

De dermen uyt den buyck my door de kele gaen.

De Moeder seyde: Soon, en wilt doch soo niet kermen,
Het gene u ontgaet en zijn niet uwe dermen,

Maer van het bloedich aes dat ghy hebt ingecropt⁷

En daer u ingewant te gierich mee gestopt.^1-88

Den Duytschen Arent claecht zijn oude moer van Romen⁹
Dat hem den Sweedschen helt veel steden heeft ontnomen,

Maer Romen seyt, mijn kint, ey lieve, grijp een moet,

'Tgeen ghy alsnoch verliest is maer gestolen goet:¹²

Ick vrees dat u het hert al anders haest wil beven¹³
Als ghy u eygen oock sult moeten overgeven.¹⁴

* Den siecken Arent. Arent: de dubbele Rijksadelaar van het Roomsch-Duitsche keizerrijk, (hier voor:) keizer Ferdinand II; den Coninck van Sweden: Gustaaf Adolf. De volgorde der gedichten doet mij vermoeden, dat dit vers slaat op den allereersten tijd na diens landing, toen hij bezig was in het Noorden van Duitschland zijn positie te versterken en o.a. Stettin had bezet.

1 eener prijen: van een aas, kreng.

7 ingecropt: (gulzig) in den krop geduwd, ingeslikt.

1-8 deze fabel is ongetwijfeld aan de klassieke literatuur ontleend, maar ik slaagde er niet in haar terug te vinden.

8 gierich: gulzig.

9 moer: moeder, nl. Moederkerk.

12 gestolen goet: bijv. Mecklenburg, waar Wallenstein de hertogen verdreven had, die nu echter met Gustaaf Adolf waren teruggekomen.

13 al: heelemaal.

14 u eygen: nl. ‘goet’ (zie reg. 12).