Over-Ysselsche sangen en dichten

Eeuwich leven.

Nu wil ick den Vorst des werelts eens belachen, eens braveren,

Nu my God tot hoochster eeren

Heeft gebracht, en hem met schanden en met smerten liggen doet

Bevend' onder mijnen voet.

Siet, u macht is u ontwendet, o verderver, al u lagen⁵

Al u heyrcracht is geslagen.

Voor u is niet meer te vangen: hier en is het Eden niet⁷

Daer ghy my wel-eer verriet,

Noch de leugen, noch de slange, noch de vrucht van God verboden

Om my andermael te doden.^7-10

Hier en hoor ick niet meer: aerde sijt ghy, vande aerd' genomen

En moet weer tot aerde comen,^11-12

Maer: al sydy stof en assche t'eeuwich leven suldy erven

Vry van sterven en verderven.

5 ontwendet: ontnomen.

7 niet meer: niets meer.

7-10 cf. Genesis 3.

11-12 cf. Genesis 3:19, ‘want gij zijt stof en gij zult tot stof wederkeeren’.

[p. 264]

15

T'heugt my wel dat ghy eens seydet; overtredet het gebot

 

Want ghy worden sult als God.^15-16

 

T'is gevallen, ô bedrieger, so ghy spraeckt en niet en meynde

 

Door Gods goetheyt sonder eynde:

 

Wt het paradijs gedreven ben ick doemael, maer hoe schoon

20

Is den hemel daer ick woon!

15-16 cf. Genesis 3:4-5.

Eeuwich leven, 13. al: A heeft ‘nu’, wat echter bij de ‘Druck-fauten’ en bovendien, door Revius zelf in C verbeterd is; 14. A mist de punt aan het einde van den regel.