Over-Ysselsche sangen en dichten

T'selve.

De sonne sal van schrick bewimpelen haer stralen¹
Als Christus onse Son comt tot ons neder-dalen.

De mane sal in angst ontverwen haer gesicht

Als inde wolcken vlamt des werelts grote licht.⁴

De sterren sullen staen en zidderen van verre
Wanneer verschijnen sal die helle morgen-sterre.⁶

O hemels teyckenen, waer wildy henen vlien

Alst teycken vanden Soon des menschen wert gesien?⁸

Als water, vuyr, en locht, en aerde sullen branden
Wat isser dan een claeg' en droefenis voorhanden!

1 bewimpelen: met een sluier bedekken.

4 des werelts grote licht: Christus (cf. Johannes 8:12, ‘Ik ben het licht der wereld’).

6 die helle morgen-sterre: Christus (cf. Openbaringen 22:16).

8 teycken vanden Soon des menschen: cf. Matthaeus 24:30, ‘en alsdan zal in den hemel verschijnen het teeken van den Zoon des menschen’.