Over-Ysselsche sangen en dichten
(1930-1935)–Jacobus Revius– Auteursrecht onbekend
[pagina 55]
| |
Cus.Een adder die den mensch becruypende versnelletGa naar voetnoot1
En met een fellen beet archlistichlijcken vellet
Die vatet met den tant wel eene plaets alleen
Maer spreydet haer vergift onsichtbaer door de lee'n.
5[regelnummer]
Soo can een lichte vrou den jongman ongebonden
Met eenen geylen cus omhelsende doorwonden:
Sy druckt wel haren mont op een geringe stee,
Maer brengt den heelen mensch in een gedurich wee,
Soo dat den armen dwaes gants dodelijck vergeven
10[regelnummer]
Meer schijnet inder daet te sterven dan te leven.
|
|